Door Martin Zuithof –
href=”http://www.zeeburg.nl/politiek_bestuur_en/dagelijks_bestuur”>Stadsdeel
Zeeburg (42.000 inwoners) gaf in 2004 aanzet tot oprichting van
href=”http://www.welzijnza.nl/docs/BPWebSite.asp?ID=%7BE297F8B2%2D714E%2D4020%2D8C87%2D6B095AB3EB41%7D”
target=_blank name=”Welzijn aan het IJ”>Welzijn aan het IJ , nadat binnen
een jaar twee instellingen failliet waren gegaan. (Foto: Directeur Marcel
Deijl)
Failliete boedel
dossiers/id20105-63076/albert_van_wingerden_over_de_groeistrategie_van_alcides_voor_een_sterke_concurrentiepositie_heb_je_massa_nodig.html”>Alcides
had in 2003 net de boedel van het failliete
dossiers/id20105-63071/de_teloorgang_van_stichting_welzijn_zeeburg_ondernemen_in_welzijn_is_idiotie.html”
target=_blank name=”Welzijn Zeeburg”>Welzijn Zeeburg overgenomen en ging
vervolgens zelf over de kop. Na onderzoek van de deelraad concludeerde het
stadsdeel bestuur dat marktwerking in de welzijnssector niet mogelijk bleek.
Daarop besloot Zeeburg tot oprichting van een eigen nieuwe stichting, die de
tijd zou krijgen om een goed welzijnsaanbod te ontwikkelen.
Drie aanbieders
Drie jaar later besluit GroenLinks-wethouder Jan Hoek tot aanbesteding van
het welzijnswerk én een bezuiniging op ‘het sociale domein’ van 1,2 miljoen
euro. De drie bestaande aanbieders – Dynamo (voor maatschappelijke
dienstverlening), Opbouwwerk Noord en Welzijn aanhet IJ (sociaal-cultureel werk)
– grijpen naast de opdracht.
href=”http://www.welzijnza.nl/docs/bpwebsite.asp?SiteName=Welzijn+ZuiderAmstel”>Marcel
Deijl, directeur van Welzijn aan het IJ en Welzijn Zuideramstel, moet nu al
het personeel in Zeeburg ontslaan.
Waarom die forse bezuiniging op het welzijnswerk?‘Dat is voor
mij diffuus. Ik moet er naar gissen, maar het heeft natuurlijk alles met
prioriteitsstelling te maken. Als je de wethouder vraagt of we niet geleverd
hebben wat is afgesproken, zeggen ze dat dat wel zo is.’
‘We waren ook volop bezig met vernieuwen. In Zeeburg hebben we bijvoorbeeld
het project Trendy Maroc Star opgezet. Een empowermentmethodiek waarbij allerlei
wijkbewoners en de woningcorporaties betrokken zijn. We hebben een complete
pedagogische lijn ontwikkeld van het kinder- tot en met het jongerenwerk.
Vernieuwen is bij het welzijnswerk vanzelfsprekend.’
Het stadsdeel heeft in 2004 een eigen welzijnsstichting opgericht en
die wordt nu weer afgeschaft. Zit er lijn in het beleid?‘Geen enkele.
Neem de oprichting van een jongerencentrum, dat in 2007 in wijkcentrum het
Karrewiel moest worden ondergebracht. Het betekende talloze notities, adviezen,
debatten en inspraakavonden in de buurt. Jongeren waren bij de voorbereiding
betrokken en het moest een groot nieuw jongerencentrum worden, met twee kleine
lokaties. Ik ben er een jaar mee bezig geweest om alle bestaande activiteiten
daar uit te plaatsen. Vervolgens vertrekt de ambtenaar die het initiatief nam en
besluit de wethouder dat het jongerencentrum toch beter op het Makkassarplein
kan komen. Dat is een dichtbevolkt plein, met veel minder ruimte en midden
tussen de koffieshops. Er zit geen enkele lijn in.’
Heeft u uw bedrijfsvoering wel op orde?‘De wethouder komt
steeds met het voorbeeld dat zijn kind bij ons voor een paar euro naar allerlei
cursussen kan. Door dat steeds te herhalen creëert hij het beeld dat we de zaak
niet op orde hebben. Hij vraagt niet direct waarom hebben jullie geen
prijsdifferentiatie, maar creëert een beeld dat het niet goed zit, dat we niet
commercieel genoeg zijn. We zijn één van de weinige financieel solide
welzijnsorganisaties in Amsterdam en bovendien werken we vanaf de start als
enige in de stad conform de WILL-systematiek.’
U heeft de aanbesteding verloren en u had zich daarop kunnen
voorbereiden, zegt de wethouder.‘Je reinste flauwekul. Hadden we ons
personeel dan eerder collectief moeten ontslaan? Nu blijkt dat de nieuwe
aanbieder zich op voorhand niet verplicht voelt zich te houden aan de CAO
welzijn. Die CAO is een vangnet bij de overname van personeel en daarmee kunnen
werknemers zich op hun rechtspositie beroepen.’
‘Het stadsdeel zegt nu dat het zich niet het personeelsbeleid van
welzijnsaanbieders kan bemoeien. Bij de faillissementen waar het stadsdeel
eerder partij was, heeft het steeds geëist dat de nieuwe aanbieder het
voltallige personeel zou overnemen.’
Wordt deze vorm van aanbesteden in de welzijnssector nu een trend zoals
in de thuiszorg?‘Ik ken nog geen andere voorbeelden waar het zo loopt.
Ik hoop ook niet dat het een trend wordt. Het is een idee-fixe te denken dat
aanbesteden per definitie leidt tot de beste prijs-kwaliteitverhouding. De
financiële risico’s die bij marktwerking horen zullen toch gedekt moeten worden.
Marktje spelen zonder fatsoenlijke spelregels leidt niet tot betere
kwaliteit.’
‘Het stadsdeel laat nu drie organisaties achter die gepokt en gemazeld zijn
in het welzijnswerk. In ZuiderAmstel hebben we met adviesbureau BMC stappen
voorwaarts gezet om tot een betere rolverdeling te komen tussen
welzijnsaanbieder en lokaal bestuur. Onze statuten, opgesteld door het
stadsdeel, maken het ons onmogelijk om buiten Zeeburg te opereren en de
subsidieverordening maximeert ons vrije vermogen. De winnende partij had die
beperkingen niet.’