De bijzonder hoogleraar Langdurige zorg en Dementie (UvA) zegt in een interview met Vrij Nederland dat de bezuinigingen vooral worden gedaan in de lange fase die aanbreekt als de dokter een patiënt na een diagnose “gewoon” naar huis stuurt.’ Terwijl dan juist het kwakkelen begint, de eenzaamheid komt en ‘het geprut en gezwoeg’.
Lees hier het hele interview met Anne-Mei The in Vrij Nederland >>
Vertekende werkelijkheid
The zit in een werkgroep van staatssecretaris Van Rijn en constateert dat ‘er op overheidsniveau niemand is die boven het probleem staat en goed nadenkt of we de juiste ingrepen doen’. Er zijn volgens haar vooral juridische adviseurs en managementconsultants bezig met processen en dat vertekent de werkelijkheid. Want, ‘de vlees-en-bloedverhalen van mensen die ik verzamel die kun je niet kwijt in een tabel’.
Dood stinkt
The vindt wel dat we moeten inzien dat ouder worden ook donkere kanten heeft waarmee we de confrontatie moeten aangaan. Zo krijgt iedereen vroeg of laat te maken krijgt met ziekten als dementie. Volgens de overheid zou er een ‘dementie-tsunami van 500.000 mensen in 2050’ aankomen. Het idee is nu nog te veel dat dementie en de dood controleerbaar zijn, vindt The. En dat is een ideaalbeeld waartegen ze zich verzet. ‘De dood stinkt en rochelt’, zegt ze in het interview. ‘Als je niets wilt weten van hoe een leven afloopt, ben je dubbel aan de beurt als het zover is.’
Anne Mei The deed antropologisch onderzoek op de psycho-geriatrische afdeling van een verpleeghuis. Zij schreef daarover in haar boek ‘In de wachtkamer van de dood’ (2005).
Het zo vroeg mogelijk vaststellen van dementie is belangrijk. Vaak leven mensen met geheugenproblemen al een tijd in onzekerheid. Een duidelijke diagnose kan rust geven en er kan snel gestart worden met een behandeling. Dit zijn belangrijke signalen van dementie >>
From now on, all new government proposals must be certified as feasible by an outside group of neutral professionals.
In the meantime a moratorium on starting any new programs must be declared until the current administrative mess is cleaned up.
Perhaps, the first thing that should be done is for the Trekking system to be declared fully unworkable and to return to the former system that had been working fairly well for many years.
Hello legislators? Ever hear of the old adage: ‘If it ain’t broke, don’t fix it!’
Now I have schedule an appointment next week to go back to my tax attorney to once again work out a PGB eigen bijdrage that hopefully will be less than the amount that I receive each month.
How can one not think that the Overheid has lost control of its ability to run their various programs with the Belastingdienst, AOW, SVB and CAK?
I have heard that one must vote for the VVD because they are the only party that knows how to govern and administer the Dutch government.
It appears that the Dutch government under the control of the VVD also has lost its credibility to administer its departments and programs in a normal and acceptable manner.
It appears that the underlying problem for this administrative chaos is that the Coalition made up of two right of center parties (VVD and PvDA) has launched too many fundamental government changes without having any realistic idea as to how these programs could be implemented and run efficiently and smoothly within the allotted timeline decided upon.
In January 2015, I continued to pay a PGB eigen bijdrage of €12.73 for the period 12/2014. Then on 2 March 2015, my PGB eigen bijdrage was increased to €623,89.
This is about 3 times the monthly PGB net amount of €200.00 that I am supposed to receive in 2015.
I did expect my eigen bijdrage to increase from €12.73 to €19.00 due to the Overheids cutting of the Wtcg korting. I hired a tax attorney who was able to reduce my assessed PGB eigen bijdrage from 623.89 to ‘only’ €65.30 for March 2015.
This past week I received 2 new PGB eigen bijdrag assessments for €649.18 from Period 1 and €608.89 for Period 5.
Niet alleen dementie en eenzaamheid vormen een groot probleem, maar ook ouderenmishandeling. Uit de analyse van de meldingen die binnenkomen bij Velig Thuis komt naar voren dat geestelijk geweld en financiële uitbuiting het meeste voorkomen en dat dit geweld vooral gepleegd wordt door (klein)kinderen en (ex)partners. Ouderen hebben moeite om wat hen overkomt te benoemen als mishandeling of misbruik en daarbij hulp te vragen. Daardoor duurt het vaak te lang voordat de omgeving of professionals bekend raken met (dreigende) ouderenmishandeling. Maar ook bij professionals heerst terughoudendheid en handelingsverlegenheid te wijten aan gebrek aan betrokkenheid, aan kennis en vaardigheden om ouderenmishandeling te signaleren en te stoppen.
Mede namens mijn collega Annemiek Goes