Het kabinet waagt zich niet aan vergezichten met de
verkiezingen voor de deur. Alle beleidsvoornemens hebben per definitie een
beperkte houdbaarheid. Er wordt vooral teruggekeken, nauwelijks vooruit.
Begrijpelijk, het kabinet kan niet over zijn graf heen regeren door het komende
begrotingsjaar met beleid en financiën dicht te spijkeren.Het zou een volgend
kabinet te weinig ruimte laten om eigen accenten te leggen.
Aan de andere kant hebben de huidige bewindslieden mega-operaties in gang
gezet. De gevolgen daarvan zijn immens. Daarom kunnen de huidige bewindslieden
het zich nauwelijks permitteren om geen duidelijk beeld te scheppen van een
langlopende visie en financiering ervan.
Om enkele van die mega-operaties te noemen: De invoering van de nieuwe
Zorgverzekeringswet vorig jaar drukt zwaar op de burger. De aanstaande invoering
van de Wet maatschappelijke ondersteuning vergt veel inzet en flexibiliteit van
instanties en burgers. De overheveling van de verantwoordelijkheid voor de
reïntegratie en voor de bijstand naar de gemeenten. De Wet op de Jeugdzorg, die
op 1 januari 2005 is ingegaan, blijkt niet helemaal succesvol.
De verantwoordelijkheid voor de uitvoering van al deze ingrepen zal
zonder meer overgaan naar een volgend kabinet. Eigen accenten zijn dan nog
mogelijk, maar de kans dat een nieuw kabinet de in gang gezette ontwikkelingen
zal keren, is uiterst klein. Daarvoor was er een te groot draagvlak in de Tweede
en Eerste Kamer.
Het gehele artikel is te lezen in Zorg + Welzijn Magazine 10, oktober
2006. Drie maanden na publicatie wordt het op de website
geplaatst.
