Inmiddels heeft Ahmad zijn zaken wat meer op de rails. Hij is geholpen met kamer in een voormalige zusterflat. Zijn inkomen is nog niet helemaal rond, maar voorschotten druppelen binnen. Door een zeer betrokken psychologe wordt hij zowel mentaal als praktisch ondersteund. De taak die voor mij nog overblijft, is het helpen bij het regelen van schulddienstverlening. Hiervan weet ik dat ook dit erg lang zal gaan duren. Helaas, voorbeelden te over.
Eerder schreef ik over Sandra en Kees: het zou wel goed komen. Inmiddels zijn we een half jaar verder en het startgesprek bij de gemeentelijke Stadsbank heeft nu pas plaatsgevonden. Oorzaak bleek in de eerste instantie gemeentelijke bezuinigingen, waardoor er zo’n 150 dossiers op de stapel lagen te wachten. Toen er eindelijk een eerste gesprek plaats vond in juli kon niet gestart worden omdat Sandra en Kees op dat moment als twee losse personen in behandeling genomen zouden worden. Er stond een trouwdatum gepland begin september, wat de situatie meteen weer anders zou maken. Met geen mogelijkheid kreeg ik het voor elkaar dat er in ieder geval een start gemaakt zou worden: procedures en de wet gaan voor. Menselijke maat is om die reden vaak niet meer mogelijk. Ik begrijp er soms echt niets meer van!
Deze twee bovenstaande situaties geven voor mij maar weer eens aan dat het loont als je als professional wat langer met bepaalde cliënten bezig blijft. Met Sandra en Kees ben ik nu ongeveer 14 maanden bezig. Zonder mijn steun hadden ze het waarschijnlijk al lang opgegeven. Ook nu zijn ze op, maar weet ik ze nog steeds weer een beetje moed in te praten en ze voor te houden dat het echt allemaal goed zal komen. Met Ahmad was ik een korte periode zeer intensief bezig. Ook dat heeft uiteindelijk zijn vruchten afgeworpen. De juiste instelling om het adequaat te helpen is gevonden en zijn leven lijkt weer wat vorm te krijgen.
Eigen kracht, eigen netwerk inzetten om verbetering in de situatie te verkrijgen zou bij deze twee voorbeelden niet van de grond zijn gekomen.
Deze gedachte brengt mij terug in het heden. Om op overstijgend niveau meer voor mijn cliënten te kunnen doen heb ik me aangemeld als lid van de participatieraad in mijn gemeente. De participatieraad gaat gevraagd en ongevraagd aan B&W en gemeenteraad adviezen geven op gebied van de Wmo, zorg en welzijn en diversiteit. Voor mij een geheel nieuwe wending in mijn carrière, welke in september is gestart.
Rest mij nog een tip van heel andere orde mee te geven: Wanneer u dit leest ben ik aan mijn nekhernia geopereerd. Deze operatie kon snel plaatsvinden nadat ik mijn zorgverzekeraar had gebeld met de vraag om te bemiddelen. In mijn eigen woonplaats moest ik minstens nog een maand wachten op de operatie. Nu ben ik al geholpen voor ik überhaupt een afspraak in het ziekenhuis zou hebben om de ingreep te bespreken!
Het voordeel van de marktwerking en het huidige zorgstelsel. Dus neem vooral contact op met uw zorgverzekeraar in dit soort situaties. Het werkt!
