Per jaar vinden in Nederland zo’n 15 eermoorden plaats en een veelvoud aan mislukte pogingen daartoe. Er zijn ook dubieuze gevallen van zelfmoord die in de richting wijzen van eerwraak. In Code Rood Eerwraak II spreekt Villerius met de 19-jarige Hayat die bijna een jaar in de anonieme opvang zit. Ze weigerde te trouwen met de mand die voor haar was uitgekozen en vluchtte. ‘Ik ben iedere dag bang dat ik mijn vader of een van zijn vrienden tegen het lijf loop. Ik ben bang om te worden vermoord.’
Financiële steun
Ook de 20-jarige Sofia uit Marokko en de 22-jarige Samira van Afghaanse afkomst vertellen hun schrijnende verhaal. Na de uitzending van de eerste documentaire Code Rood Eerwraak I heeft het ministerie van VWS financiële steun toegezegd aan de gespecialiseerde opvanghuizen voor eergerelateerd geweld. Deze steun is tijdelijk. Vanaf 2014 is er voor de slachtoffers alleen ruimte in de reguliere opvang waar ze gespecialiseerde kennis van eergerelateerd geweld niet in huis hebben.
Anonieme opvang
Code Rood Eerwraak II is opgenomen in het opvanghuis Zahir van Fier Fryslan. De organisatie heeft twee specialistische anonieme opvang en behandelvoorzieningen waar de meisjes in een beveiligde omgeving hun trauma’s verwerken. Na intensieve interventie van politie en experts keert 60 procent weer naar huis. 30 procent blijft – net als de hoofdpersonen in de documentaire – in ‘code rood’.
Bekijk hier de documentaire:
Bron: NCRV Dokument
