Nu ik dit zo zeg, klinkt het haast sneu, maar eigenlijk is dat wat we allemaal het liefste willen. Oud worden, gewoon thuis in onze vertrouwde buurt. In mijn ogen is het dan ook positief dat we door demografische en financiële ontwikkelingen langer thuis blijven wonen en onze laatste jaren niet meer slijten in een verzorgingstehuis. Alleen moet het wel kunnen. Of beter gezegd, we moeten het wel wíllen. Dat is namelijk het grootste probleem. Er zijn initiatieven te over die levensloopbestendig wonen mogelijk maken, maar de vraag blijft achter bij het aanbod. Waarom?

Taboe

Er rust nog erg een taboe op aanpassingen in huis. Eigenlijk heeft niemand het nodig; óf ze zijn er nog niet aan toe (te jong), óf ze zijn er niet meer aan toe (te oud). Vaak zien mensen er de noodzaak ook niet van. Vooral de badkamer is een punt van aandacht. Veel mensen hebben nog een ligbad waarin gedoucht wordt. Levensgevaarlijk, want de kans op uitglijden is groot. Op dit moment is ruim 70% van de badkamers ongeschikt voor gebruik op latere leeftijd, terwijl er voor iedere portemonnee en in iedere gradatie oplossingen zijn. Van complete badkamerrenovaties tot een bad-eruit-douche-erin in één dag. Kleine en soms wat grotere aanpassingen zorgen ervoor dat men zo lang mogelijk voor zichzelf kan blijven zorgen. En alles wat je nog zelf kunt, geeft een gevoel van eigen regie, zelfstandigheid en daarmee de onbetaalbare kwaliteit van leven.

Woningaanpassingen

De termen ‘woningaanpassingen’ en ‘hulpmiddelen’ doen niet heel aantrekkelijk aan en schrikken af. Voorheen werden dergelijke producten vergoed door de zorgverzekeraar of overheid, tegenwoordig betaalt – en dus bepaalt – de consument zelf. De gebruiker stelt meer eisen aan de producten, want niemand wil dat zijn huis er uitziet als een ziekenhuis. De technologie is inmiddels zo ver ontwikkeld dat hulpmiddelen geïntegreerd worden in gebruiksvoorwerpen. Denk aan een douchestang die tevens een wandbeugel is of een hoog-laagbed in boxspring uitvoering.

Bewustwording

Voor oplossingen om langer zelfstandig thuis te kunnen wonen geldt: eerst zien dan geloven. We moeten laten zien en ervaren dat met een paar simpele aanpassingen een woonsituatie al veel prettiger en veiliger kan worden. Mensen willen een deurspion, digitaal deurslot of automatische gordijnen nu eenmaal eerst zelf kunnen uitproberen voor ze het kopen. Ik verwacht dan ook dat de komende tijd meer en meer beleefhuizen en modelwoningen worden ingericht waar men de oplossingen zelf kan zien en uitproberen.

De 96-jarige dame had een leerzame ochtend gehad bij de workshop. Of de aanpassingen iets voor haar waren? Nu nog niet, maar misschien later, als ze oud was.

Jeanette Mertens is regiomanager bij Kruiswerk Achterhoek.