De vorige keer blogde Kelly over goede dementiezorg >>

We doen nog te weinig om de samenleving open en toegankelijk te maken voor mensen die in het laatste stukje van het leven zitten. Ik denk echter dat het probleem niet alleen bij de groep mensen in de laatste levensfase ligt, maar veel breder is. Hulpbehoevende ouderen in het algemeen zouden veel meer betrokken moeten worden bij de samenleving.

Een mogelijke oplossing is om ouderen, net als verstandelijk gehandicapten, via community care deel te laten nemen aan de samenleving. Dit heeft binnen de verstandelijk gehandicaptensector al in de jaren negentig zijn intrede gedaan en daar is veel gedaan op het gebied van participatie en integratie. Het doel van community care is om mensen te ondersteunen bij het leven in en het deelnemen aan de samenleving. De zorg bestaat uit professionele zorg, aangevuld door informele zorg en vrijwilligerszorg.

Hoe ik de community care binnen de ouderenzorg voor me zie? Ouderen worden niet meer vanuit een groot instituut verzorgd, maar juist verspreid over de regio, waarin mensen in kleine groepjes leven. Dit past bij de ontwikkeling van ouderenzorg, waarbij grote logge verpleeghuizen plaatsmaken voor kleinschalige woonvormen. Op het moment dat een oudere ondersteuning nodig heeft en niet meer zelfstandig kan wonen, zal er niet meer gesproken worden over het ‘wegstoppen in een verpleeghuis’. Nee, ouderen blijven onderdeel van de maatschappij, maar worden gesteund door zowel professionele zorg als de bewoners uit de buurt.

En dat er draagvlak is om voor elkaar te zorgen, bewijst bijvoorbeeld het initiatief thuisafgehaald.nl. Dit is een virtueel kookplein waar je maaltijden kan delen met mensen uit buurt. Je kookt voor jezelf, maar maakt iets extra’s voor iemand anders die zelf niet wil of kan koken, in dit geval dus de hulpbehoevende oudere die in de woning tegenover je woont. De oudere geniet van een lekkere maaltijd en als burger kom je ook in aanraking met ouderen en alle problemen die dit met zich mee brengt.

Kortom, integreer ouderen in de samenleving, zodat iedereen bekend raakt met ouderdom en vergankelijkheid. Het hoort bij het leven en daar moeten we niet voor weg lopen.