Lees hier meer blogs van Jillis Kors >>
De ambtenaar vertelde mij een interessant verhaal. Hij moest 600.000 euro besparen. Om te beginnen had hij daarom in kaart gebracht welke voorzieningen er waren waarop kon worden bezuinigd zonder dat de burgers van zijn gemeente er hinder van zouden ondervinden.
De boodschappendienst werd afgeschaft en een voorziening voor hulpvervoer met een particulier vervoermiddel werd ook afgeschaft. De wethouder kreeg daarop een telefoontje van een enkele verontwaardigde burger. Hoe het mogelijk was dat de vergoeding voor particulier vervoer voor hulpbehoevenden werd afgeschaft en hoe hij nu aan brood moest komen nu de vergoeding er niet meer was! De wethouder antwoordde koeltjes dat de vergoeding zeker nooit bedoeld was voor brood.
Met uitzondering van die ene burger reageerde niemand op de bezuinigingsmaatregel.
Een ander voorval deed zich voor met een gezin dat in nood verkeerde. Vader en moeder met tien kinderen deden een beroep op de gemeente voor ondersteuning. De betreffende ambtenaar ging in gesprek met het gezin en concludeerde dat er een sterke relatie was met de plaatselijke kerk die naast de gemeente ook een voorziening had voor hulpbehoevende gezinnen. Uiteindelijk konden kerk en gezin het met elkaar oplossen en was de gemeente niet meer nodig.
Conclusie van deze ontmoeting? De ambtenaar heeft inmiddels 300.000 euro bezuinigd door voorzieningen voor burgers weg te snijden zonder dat ook maar een schijn van opstand is ontstaan in zijn gemeente. De ambtenaar concludeerde koeltjes: ‘Burgerkracht ontstaat wellicht als eerste door het snijden in voorzieningen en minder snel door het introduceren van nieuwe activiteiten.’
Jillis Kors, (Groningen, 1974), opleidingen Cultureel Maatschappelijke Vorming en Sociologie, is docent/onderzoeker en voorzitter van het SROI netwerk voor Nederland en Vlaanderen. Volg Jillis op Twitter via @Jilliskors >>
Als ik iets kwijt ben roep ik de heilige Antonius aan; als ik daarna mijn spullen weer vind is daarmee onomstotelijk bewezen dat de heilige Antonius bestaat. Nietwaar (medegelovige) Jillis?
Geen opstand wil nog niet zeggen dat de sociaal zwakkere, kwetsbare burgers niet geraakt worden door te snijden in voorzieningen. De drempel om verhaal te halen is vaak groot. Dit werkt m.i. verborgen hulp- en zorgvragen in de hand. Het is te makkelijk om te concluderen dat dit de burgerkracht vergroot.
Mensen zien hun aanvraag ook vaak niet als een recht maar meer als een wens.
Dat dit gezin samen met de kerk hun probleem moeten oplossen vind ik ver terug in de tijd en afhankelijkheid van de kerk,brr die tijd hebben we toch al gehad .
Wat de mens echt nodig heeft van de gemeente(WMO) hebben ze als burger van die gemeente recht op.natuurlijk naar inkomen.
Dat er toezicht en controle op is vind ik normaal. Maar de mensen vragen ook niet om snoepreisjes.