Samen met onderzoekers Marjan de Gruijter en Trudi Nederland publiceerde Van Marissing in 2010 het kenniscahier Participatiebevordering in de Wmo. Aan de hand van een praktijkstudie in de Utrechtse wijk Nieuw-Hoograven bespreken de onderzoekers hoe participatiebeleid het beste kan worden uitgewerkt.

Dichte gordijnen
In Nieuw-Hoograven ontdekten de onderzoekers dat het voor zorgverleners soms heel lastig is om mensen te bereiken die diep in de problemen zijn geraakt. ‘Ook wij kwamen regelmatig afgeplakte ramen en dichte gordijnen tegen’, vertelt Van Marissing.

Intensief
Zorgverleners doen hun best om, bijvoorbeeld door huisbezoeken, de hulp zo laagdrempelig mogelijk te houden. Maar bij de afstemming zit een probleem, zag hij. ‘Veel huisbezoeken afleggen is een goede manier om vertrouwen te winnen, maar wordt als heel intensief ervaren. Maar wij zagen dat als de ene professional vertrok, de andere bij wijze van spreken alweer aanbelde.’ Van Marissing oppert dat professionals van verschillende organisaties ook samen op pad zouden kunnen gaan.

Somber
Veel onduidelijkheid is er ook over de leefsituatie van kwetsbare mensen. Volgens Van Marissing vraagt lang niet iedereen om hulp. ‘Sommigen hebben last van gelatenheid door negatieve ervaringen. Het kost ze te veel inspanning. Anderen durven gewoon niet.’
In Nieuw-Hoograven kwam daar nog bij dat het gebouw waar het Gezondheidscentrum in huist niet uitnodigde om binnen te lopen: het is een oud en somber pand. ‘Binnenkort komt er in de wijk een nieuw centrum dat wel gastvrijheid uitstraalt’, vertelt Van Marissing. ‘In meer gemeenten zou dat helpen. Het helpt mensen op weg om eerder en zelf hun problemen aan te pakken.’

Alcoholgebruik
Volgens Van Marissing weten gemeenten onvoldoende hoe problemen van mensen zich tot elkaar verhouden. ‘Dat komt onder andere omdat de ene steekproef gericht is op een hele wijk en de andere op een buurt daarbinnen. Daarnaast wordt allerlei informatie als los zand verzameld. ‘Een apart onderzoek naar alcoholgebruik, een apart onderzoek naar taalachterstanden, een apart onderzoek naar chronische ziektes: daardoor ontstaat een vertekend beeld. Bovendien schuilen achter de cijfers vaak heel complexe verhalen. Daarom moet de gemeente vraag en aanbod meer baseren op verhalen van burgers en niet alleen op feiten en getallen.’

Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.

Volg Zorg+Welzijn op Twitter

Bron: Foto: Stock.xchng