Dat doen ze al jaren en geven dan ook nog geld weg wat voor de chronisch zieken is aan een of ander doel in de regeo , heeft niets te maken met invalide of chronisch zieken die hebben het nakijken en het geld wat niet op gemaakt wordt ,kort de regering het jaar daarop op de subsidie voor de WMO.

Er wordt steen en been geklaagd over de zorg. geen wonder. het systeem is zo rot als een mispel. hoog tijd dat het eens fundamenteel op de schop gaat.
Vandaag over de absurde verschillen tussen zin en pgb. en niemand durft het ter discussie te stellen. ik wel. hoog tijd dat de kamer eens wakker wordt.

waar praten we over? wat kerngetallen.
640.000 mensen maken gebruik van awbz zorg. het grootste gedeelte middels zin (zorg in natura, 500.000). ruim 150.000 mensen extra zouden recht hebben op awbz zorg maar maken er geen gebruik van. ergens al vastgelopen in het proces om het te regelen.

totale awbz uitgaven: 25 miljard. het grootste gedeelte van dat geld wordt besteed aan verpleeg- en verzorging (50%) en gehandicaptenzorg (25%).

140.000 pgb (persoons gebonden budget) houders mogen in 2011 voor 2,7 miljard euro zelf zorg inkopen. gemiddeld is dat ruim 19.000 euro pp.

de financiering komt voor het grootste gedeelte uit de werknemerspremies. (22 miljard). de overheid legt daar nog 2 miljard bij, en een gedeelte (10%) vloeit weer terug uit de eigen bijdragen van awbz gebruikers.

het begin van het hele proces.
het begint allemaal met het ciz (centraal indicatiestelling zorg). deze instelling (op aanvraag) bepaalt hoe ziek je eigenlijk bent, en hoeveel zorg daar tegenover mag staan. zonder die formele indicatie kom je nergens. een ingewikkelde procedure. veel papier en een heus interview. daar kan menig mens al wat ondersteuning bij gebruiken om daar zonder kleerscheuren door heen te komen.
het ciz geeft in de indicatie aan welke categorieën zorg van toepassing zijn. inclusief het aantal uren wat er voor staat. voorbeeld: pv (persoonlijke verzorging), bg (begeleiding groep) etc.

eenmaal de indicatie binnen moet gekozen worden hoe die zorg zal moeten worden geleverd. in principe twee mogelijkheden. zin of pgb.

niet altijd vrij om daarin te kiezen. als je langdurig elders verblijft (vb. verpleeghuis) dan is enkel zin mogelijk. in de thuissituatie moet je kiezen tussen het een of het ander.

in de afwikkeling van de geldstromen speelt vervolgens het zorgkantoor een centrale rol.
bij zin stuurt de zorgverlener een factuur naar het zorgkantoor. die wordt dan (mits goedgekeurd) betaald door het zorgkantoor. afhankelijk van het inkomen van de zorgvrager wordt voor een gedeelte van dat bedrag een verzamelfactuur (door het cak naar de zorgvrager) gestuurd. de eigen bijdrage.

bij het pgb stort het zorgkantoor maandelijks een bedrag op de privérekening van de zorgvrager.
de hoogte van het bedrag wordt vastgesteld op basis van de indicatie (tabel). van het bedrag uit de tabel wordt vooraf de eigen bijdrage al afgetrokken (afhankelijk van het inkomen).

tot zover lijkt het allemaal nog wel aan alle eisen van redelijkheid te voldoen. en lijken de verschillen tussen zin en pgb niet voor elkaar onder te doen. dat zou ook niet mogen bij eenzelfde zorgbehoefte.

helaas, want niets is minder waar. er zijn substantiële verschillen.

de verschillen tussen zin en pgb.
een aantal voorbeelden. zonder volledig te willen zijn.

zin: per categorie mag slechts één (gekwalificeerde!) zorgleverancier worden aangewezen (door zorgvrager, en na goedkeuring door het zorgkantoor en ciz). het zorgkantoor wil en kan maar van één instelling een factuur ontvangen. kan die niet alles leveren? dan houdt het daar gewoon op.
pgb: kies er zoveel als je wilt. al zijn het er 1000! personen behoeven slechts een bsn te hebben. instellingen slechts een kvk registratie en/of een btw nummer en ze zijn in business.

zin: zorg dient geleverd te worden door goedgekeurde organisaties. hoge eisen!
pgb: iedereen mag worden ingehuurd. geen eisen.
van je partner, tot die bevriende beunhaas tot de professional. maximum uurloon? 62 euro. er zijn mensen die dat niet verdienen per uur bij een baas. maar dat wel graag zouden verdienen.

zin: de zorg moet strikt in de afgegeven categorie vallen. is er bijvoorbeeld een dagopvang in een groep afgegeven, dan mag er geen sprake zijn van individuele begeleiding. groep is groep. de factuur wordt eenvoudig niet betaald.
pgb: alle categorieën worden op één grote hoop gegooid. sterker nog, wil je het geld gebruiken voor een zorgcategorie waar geen indicatie voor is dan mag dat ook. vrijheid blijheid hier.

en dan nog het volgende absurde verschil. ik leg het uit aan een de hand van een voorbeeld.
een zorgvrager kiest voor zin. en heeft nog een restje inkomen (wao bijvoorbeeld, of pensioen).
volgens de ciz indicatie mag hij tot 500 euro per week zorg krijgen (25.000 per jaar). die krijgt hij ook mits er voldoende facturen zijn ingestuurd natuurlijk.

de zorgvrager krijgt dan (zie rekenhulp) een rekening voor de eigen eigen bijdrage van ongeveer 150 per week. 8000 euro per jaar. niet mals. maar akkoord: sociaal. sterkste schouders en zo. ook al heb je daar voor je hele leven al dikke premies betaald.. nog een keertje dan maar.

de zorgvrager besluit naderhand (toch wat geschrokken) voor pgb.
hij krijgt dan 500-150 = 350 euro per week overgemaakt.
en is uiterst verbaast dat hij slechts verantwoording hoeft af te leggen over deze 350 euro!? en niet hoeft aan te tonen dat hij 500 euro heeft uitgegeven!?

kortom: als hij slechts 350 euro (slim en/of gedeeltelijk inkopen) uitgeeft kost de ontvangen zorg hem persoonlijk ineens helemaal niets!

8000 euro ‘winst’ middels pgb ten opzichte van zin! er zijn dagen dat ik ze niet zie.

geen wonder:
geen wonder dat de vraag naar pgb explodeert.
geen wonder dat er op grote schaal misbruik wordt gemaakt van het pgb.
zorgboerderijen schieten als paddenstoelen uit de grond.
firma list en bedrog willen graag het pgb voor je ‘beheren’, je bent immers beperkt?
de ‘buurman’ wil ook graag extra inkomen verwerven. makkelijk toch?

wel een wonder:
dat de kamer in het opstellen van dit hele zorgbouwerk niet heeft gezien dat er absurde verschillen zijn ontstaan tussen de ene regeling en de ander. voor dezelfde zorgbehoefte. dat kan toch niet?

dat de kamer verbaasd is dat het pgb (ook absurd: een subsidie, en geen recht) zo’n hoge vlucht neemt. zijn de zorgvragers (geen dief van eigen portemonnee) en zorgciminelen nou zo slim en de kamer zo dom?

dat de kamer (en regering) slechts roept dat fraude (en wildgroei) dient te worden beteugeld, maar niet in de gaten heeft dat het door hun bedachte systeem fundamenteel daar de enige oorzaak van is. en daardoor aan het kortste einde trekt.

maar nog het ergste: niemand in de kamer durft te stellen dat het hele systeem op de schop moet en de verschillen moeten worden vereffend met een eerlijk systeem. omdat het nu zo oneerlijk is.

te gek voor woorden. ze zijn te schijterig om met het argument om de oren geslagen te worden: kom niet aan de zwakkeren in de samenleving. maar in de grond: asociaal.

asociaal. omdat de ‘sterkeren’ de mazen in de wetgeving vinden om zichzelf er mee te verrijken, waardoor juist de zwakkeren en de rechtschapenen weer het nakijken hebben. omdat ze de zorg moeten ontberen die ze nodig hebben. omdat er geen geld en/of mogelijkheden voor zouden zijn..

kamer: wordt eens wakker.

extra bronnen:
zorgkantoor: vergoedingenlijst pgb 2011
http://www.pgb.nl/
pgb.nl: wie worden er getroffen door de bezuinigingen
nrc.nl: burger kan zorg weer zelf regelen
rijksoverheid.nl: beantwoording kamervragen over fraude met pgb’s
rijksoverheid.nl: persoonsgebonden budget
cbs.nl: uitgaven en financiering awbz
rijksbegroting.nl: begroting awbz

De GGZ. ( voorbeeld)
Met landelijk 86.000 werknemers, 850.000 klanten, en 5 miljard omzet geen kleine speler. 5 miljard die worden verzameld door (ook jouw) premies voor de ziektekostenverzekering. Maar worden jouw premies wel goed besteed? Niet dus. Firma list en bedrog. Slapend rijk worden. Lees en huiver.
Eerst wat getallen.
Totale omzet zorgverzekeraars: 36 miljard (!) opgebracht door de (verplicht) verzekerden.
Totale omzet AWBZ: 26 miljard. Opgebracht door premies die van het salaris worden inhouden.
In totaal al ruim 70 miljard, ruim 10% van het BNP. Opgebracht door de burger. Uitgegeven door de gezondheidszorg. Voor het welzijn van de burger. Zeggen ze.
Structureel stijgen deze kosten (en opbrengsten) sneller dan de inflatie.
Eerder beschreef ik al enkele sectoren waar veel geld over de balk wordt gesmeten. Vandaag de GGZ. Met een omzet van 5 miljard. Betaald uit de ziektekostenpremies van de burgers. Die elk jaar stevig groeien. Onterecht. Er kunnen miljarden op bespaard worden. En dat gebeurt maar niet.
Werking GGZ.
Het is een tweedelijns instelling. Geestelijke gezondheidszorg. Een verwijzing van de huisarts is vereist. GGZ werkt met DBC’s (Diagnose-Behandel-Combinatie). Op een DBC wordt tijd geschreven. Na afsluiting van een DBC wordt een factuur gestuurd naar de zorgverzekeraar. Die die factuur ‘klakkeloos’ betaalt. Je ziet dit op je overzicht die je krijgt van de zorgverzekeraar. Het kost je “niets”. De verzekeraar betaalt immers. Uit jouw premies. Het hele systeem wordt opgelegd en staat onder toezicht van de NZA (Nederlandse Zorg Autoriteit). Die tevens de DBC’s en de tarieven er voor opstelt. Uiteraard heeft de zorgverzekeraar ook een verantwoordelijkheid: controleren of de facturen terecht worden verstuurd.
Een gatenkaas van regelingen. Waar creatief mee wordt omgesprongen. Hier een typerend voorbeeld.
Uit het leven gegrepen.
Mevrouw Alzheimer krijgt een overzicht van betaalde facturen van haar zorgverzekering. Daarop een bedrag van 958 euro, gedeclareerd door de GGZ. Een jaarfactuur.
Verrassend. Want ze is er nog nooit geweest!
Haar partner wel (bedachten ze zich na de eerste verbijstering). Die is in dat jaar ingegaan op een open uitnodiging die hij eens kreeg voor een ondersteuningsgroepje van mantelzorgers. En is maar eens (nietsvermoedend) gaan kijken.
Twee uurtjes met een kopje koffie een rondje doen: “hoe gaat het?”. Je ontmoet wat lotgenoten. Best wel leuk.
In totaal 5 keer (van de 7 keer) bezocht. In rekening gebrachte kosten (zo blijkt dus): 191 euro per keer!!!!
Reden om dit maar eens goed uit te zoeken. Hoe is dit in vredesnaam mogelijk??!!
En jawel, het is mogelijk.. Want wat is er gebeurd?
De GGZ kent mevrouw Alzheimer via het café. De GGZ heeft het (snode) plan opgevat een praatgroepje te gaan samenstellen voor de mantelzorgers. De pijp moet blijven roken!
Een shortlist van kandidaten wordt samengesteld.
Er wordt snel gebeld met de huisarts om een verwijzing ‘achterom’ te regelen (voor zover al niet aanwezig). Daar begint het allemaal mee immers. Verplicht!
De huisarts geeft die in goed vertrouwen. De ‘patiënt’ en mantelzorger weten nog van niets..
Toen die verwijzing binnen kwam kon de vlag uit: de blanco cheque was binnen!
Direct wordt een DBC geopend.
De eerste minuten konden al worden geschreven: teamoverleg over ‘de patiënt’. Hoe gaan we die (en de partner) aanpakken..
Tikt al gauw lekker aan. 5 mensen om de tafel verzameld. 10 minuten is al weer 50 minuten binnen.
Uitnodigingen de deur uit gedaan. Voor de tweede keer kon de vlag uit: partner heeft aangegeven te komen, de stakker..
Opkomst: een man/vrouw of 5-6. Maar ja, om minuten te kunnen schrijven, zet je er niet één (kopje koffie inschenken), maar minstens twee of drie eigen mensen bij. Dat telt al weer dubbel of zelfs driedubbel op.
En als je er niet bent? Gewoon ook minuten schrijven. Telt ook weer lekker aan. Je had er per slot van rekening kunnen zijn.
Daarna natuurlijk (mensen verzamelen om mee te doen), nog het gesprek om in eigen kring te evalueren. Ook weer minuten wegtikkend. Zo houden ze elkaar lekker bezig..
In totaal bleken er in zo wel 450 minuten (7,5 uur) geschreven te zijn op de individuele DBC.
Even snel kijken welke DBC hier goed bij past?
Jawel hoor: “Delirium dementie en overig – vanaf 250 tot 800 minuten – variant 1, zonder farmatherapie.: 958 euro.” Bingo! Kassa!
Ach, en dan heb ik het nog niet eens over de verkeerde boekingen, verkeerde namen, de vele fouten in het patiëntendossier, het wel opstellen (verplicht) van een behandelplan maar die vooral niet met de patiënt doorspreken. Die wil je niet wijzer maken dat die al is..
Consequentie: 191 euro voor 2 uurtjes babbelen met lotgenoten.. Je moet het maar durven. Durven ze inderdaad. Met droge ogen.
Als benchmark: zou dit onder een PGB vallen, dan schrijft het zorgkantoor een maximum tarief voor: voor groepsactiviteiten (bvb zorgboerderijen) is dit 52 euro per dagdeel. Een dagdeel is 4 uur! Voor 2 uurtjes is dit dus: 26 euro. Heel wat anders dan 191 euro! 7 keer meer..
Maar ja, de GGZ kan niet worden afgerekend via het PGB.
Dat risico is er overigens wel. Een DBC mag maar maximaal een jaar duren. Niet zonder reden: dan moet er wel resultaat geboekt zijn onderhand vindt de NZA.
Is dat niet het geval dan stelt de NZA dat het ‘geval’ verwezen moet worden naar de AWBZ. Wel een andere geldstroom.
Geen nood. Ook daar heeft de GGZ wat opgevonden. Een slimme IT-er heeft er voor gezorgd dat elke “blanco cheque” DBC precies op 364 dagen (1 jaar minus 1 dag) wordt afgesloten. En automatisch een nieuwe DBC wordt geopend. Geen haan die er naar kraait..
Geen haan?
De toezichthouder (NZA, meldpunt) gebeld: “we behandelen geen individuele gevallen. Wij adviseren u de verzekeraar te bellen. Die hebben ook verantwoordelijkheid daarin.”
De toezichthouder gemaild. Kreeg onmiddellijk een (automatische) bevestiging: “we zullen zo spoedig mogelijk reageren”. Na twee maanden (en 2 keer nabellen) nog steeds geen enkele reactie..
Verzekeraar gebeld: “We adviseren u contact op te nemen met de GGZ”.
GGZ gebeld, gesproken, gebeld, en gemaild: “wij werken conform de eisen gesteld door de NZA.”
De politiek? Kamerleden zijn onbereikbaar. Tenzij je ze uitnodigt voor een lezing of een lint. Tevreden met de ingevoerde “marktwerking in de zorg”..
Micro= macro.
Dit is al de tweede keer. Het jaar hiervoor kreeg meneer Alzheimer toen via zijn verzekering ook al een (jaar)factuur. Na veel werk om het uit te pluizen bleken daar gesprekken op te staan die nooit waren gevoerd. Met mensen die meneer en mevrouw Alzheimer niet eens kenden!
Na reclamatie werd de gehele factuur (na maanden) in zijn geheel gedeclareerd.. Foutje..
Er zijn 150.000 mensen met Alzheimer. Snel groeiend naar 200.000. Met hun mantelzorgers een ideale doelgroep natuurlijk. Groei gegarandeerd.
Deze familie is twee keer uit twee keer uitgezogen. Is deze familie de enige? Uiterst onwaarschijnlijk.
Er zijn 85.000 mensen die hun brood verdienen met 850.000 klanten. Slechts 10 klanten per medewerker per jaar?!
Gaat er dan nergens een lampje branden dat dat wel heel veel ‘vet’ is in de organisatie?
Bij mij wel. Niet alleen een lampje: de noodklok!
Samenvatting en stellingen.
– De gezondheidszorg wordt onnodig met hoge kosten opgezadeld.
– De GGZ speelt hier een laakbare rol in.
– Toezichthouders, verzekeraars spelen hier een laakbare rol in.
– De politiek slaapt rustig verder. Marktwerking..
– De burger mag voor deze onnodige kosten opdraaien: de premies worden gewoon verhoogd.
– Op de GGZ kan minstens 1-2 miljard bezuinigd worden.
– Minimaal 20.000 werknemers minder is reëel. Ze houden zichzelf veelal bezig.
– Daarmee kunnen de premies structureel omlaag.
Volgend jaar gaan de premies alweer weer flink omhoog. Standaard excuus: “de vergrijzing”. Je zou er inderdaad snel grijs van worden. Mede omdat het je jaren van je leven kost.

Inderdaad; Heerenveen heeft de concept (nieuwe) verordening al klaarliggen.
De makkelijkse doelgroep om verder uit te wringen blijft opnieuw de zwakste ( schakel) in de samenleving.
En maar blijven volhouden dat de markt voor de gezondheidszorg een práchtuitvinding is. net zoals de markt woningverhuur al heeft bewezen dat dat de kloof breder en dieper werd.
Het wachten is nu eigenlijk op het verder doodzwijgen van de overlevenden!

Zorg mag ook niet ten koste gaan van de zorgproffesionals, PGB is een slechte optie, de instelling kan meer hulp garanderen als de hulpverlener ziek is of op vakantie. bij de PGB worden de hulpverleners het slachtoffer en worden de tekorten op hun afgewenteld. Verder is PGB niet eerlijk bij hulp in natura mag je terecht niet in de tuin werken bij de PGB gebeurt dit vaak wel.

De doelgroep die zorg nodig heeft zijn de meest gemakkelijke slachtoffers! Als de gemeente eens de huishoudelijke hulpen alleen maar in PGB vorm verstrekken en niet in natura dat scheelt voor elk uur misschien wel minimaal
€ 4,50 voor elk uur zorg in natura voor huishoudelijke hulp!
Zou de overheid ook eens moeten kijken of het altijd nodig is, zeker in tijden als het wat minder gaat, dat er bijvoorbeeld grote prachtig uitziende gebouwen gebouwd moeten worden. Kan dat ook niet wat soberder en meer echt toe recht aan. Het mag iets minder mooi ogend zijn maar het gaat om wat er gedaan moet worden in het gebouw.
We zullen moeten bezuinigen maar niet alleen de burgers en zeker niet de zwakkeren. Zij leveren al meer dan genoeg in omdat ze gewoon weg niet alles kunnen. Zij hadden het ook graag anders gezien!!!!!