Verschillende keren werd het mij gevraagd: ‘Waarom wordt het dan bij wet verboden om een 0-uren contract te sluiten in de gezondheidszorg?’ Ik moet hen dan het antwoord schuldig blijven en heb er zelfs met het ministerie van VWS, werkgevers en werknemers over gesproken. En eigenlijk zijn we het met elkaar eens dat dit geen goed plan is voor alle partijen. Maar het staat nu eenmaal in het sociaal akkoord; flauw argument natuurlijk.

Via Twitter verneem ik dat hierover ook een stevige discussie is ontstaan op de social media. Waarom dan geen wettelijk verbod? Allereerst vind ik het vreemd dat deze wet alleen voor de gezondheidszorg gaat gelden. Veel instellingen hebben immers een flexpool waarin vooral professionals met 0-uren contracten werken. Hiervoor hebben zij om verschillende persoonlijke redenen zelf gekozen. Werken wanneer je dit wilt en kunt, tijdens diensten die jou schikken en zoveel als je wilt is dan vaak het motief. Ik spreek mensen die dit heel bewust al jaren doen en zo willen houden.

Ik ben zo bang dat wanneer er een verbod komt op het afsluiten van 0-uren contracten al deze mensen hun baan gaan verliezen of dat er een voor hen slecht alternatief voor terug komt. Een vast aantal uren per jaar of per week als je in een flexpool werkt, is zeer onaantrekkelijk. Wie wil er nu 2 uur per week of 25 uur per jaar werken en dan ook nog ingeroosterd worden en niet zelf meer kunnen beslissen of je dit wilt? Dit zijn voorbeelden die ik uit het veld hoor. Broeder Jos blogde hier ook al over en hij heeft met zijn blog de discussie nog eens verstevigd en dat kan ik me heel goed voorstellen. Ik hoop dat beleidsmakers dit inzien en dat de mogelijkheid tot kiezen voor 0 of meer uren blijft.

En als je dit toch leest: een goede decembermaand toegewenst en tot volgend jaar!