In de vorige gastblog gaf Gerrald Hekman vijf marketingtips voor in het sociaal domein >>

In de maatschappij heerst een duidelijk beeld van een dader: gewelddadig, gevaarlijk, crimineel, eventueel drugsgebruik, mishandelend. Het maatschappelijk beeld van een dader kan invloed hebben op het deelnemen aan de maatschappij van de daders. Zij kunnen door het beeld dat in de samenleving heerst meer moeite hebben om te integreren als zij gezien worden als ‘daders’ en niet als liefdevolle vaders. Toch worden de daders steeds vaker bij het hulpverleningsproces betrokken. En dan rijst de vraag ‘waarom?’

Loyaliteitsconflict

Een belangrijk aspect in de vrouwenopvang is de wet. Die schrijft voor dat vaders ouderlijk gezag hebben en recht hebben op contact met hun kinderen. Dit is een wet waaraan hulpverleners in de vrouwenopvang zich moeten houden. Op het moment dat vaders bellen en om informatie over hun kinderen vragen, zijn medewerkers van vrouwenopvangen verplicht om informatie te delen. Vaders nemen vaak en snel contact op met de vrouwenopvang, wat weergeeft dat zij bezorgd zijn en hun kinderen missen. Een vader kan een rol als dader van huiselijk geweld aannemen, maar alsnog een goede en liefdevolle vader zijn en een belangrijke rol voor een kind spelen. Daarnaast is in de opvang vaak en duidelijk te zien dat kinderen hun vader missen of in een loyaliteitsconflict terechtkomen. Zij geven bij de hulpverlening aan hun vaders te willen zien, maar hun moeder niet te willen kwetsen. Een lastige kwestie dus.

Terugkeer naar (ex)partner

Een aantal vrouwen in de opvang gaat weer terug naar hun (ex)partner. Vaak voor hun kinderen. Om het geweld te laten stoppen, is het van belang dat vrouwen en hun (ex)partners de kans krijgen samen aan hun manier van omgaan met elkaar te werken. Of zij nou bij elkaar blijven of niet, is daarbij niet van belang. Slachtoffer en dader moeten altijd contact blijven houden op het moment dat er kinderen in het spel zijn. Het is van belang hierop in te spelen.

Participatiesamenleving

Wij leven op dit moment in een participatiesamenleving, waarin verwacht wordt dat mensen steeds meer zelf doen. Het is van belang om slachtoffers zonder werk of andere maatschappelijke bijdrage, die een tijd in de opvang hebben doorgebracht, weer deel te laten nemen aan de maatschappij. Om dit doel te kunnen realiseren, is het van belang om slachtoffer én dader samen in hun eigen kracht te zetten, zodat zij problemen ook na het verblijf van de vrouw in de opvang zelfstandig op kunnen lossen.

Zelfstandig

Het is zichtbaar dat het in de eigen kracht zetten van slachtoffer én dader vooral de slachtoffers meer zelfvertrouwen geeft. Zij maken een grote ontwikkeling mee en nemen een eigen zelfstandige positie in met betrekking tot hun (ex)partner, waarvan zij jarenlang afhankelijk zijn geweest. Natuurlijk moet nooit de veiligheid van de vrouw en de kinderen vergeten worden. Daders kunnen alleen in gevallen waarin de veiligheid van de slachtoffers gegarandeerd is, deel uitmaken van het hulpverleningsproces.

Judith Körner is laatstejaars student Social Work en werkt naast haar studie parttime in een vrouwenopvangcentrum.