De vorige keer vergeleek Jacqueline sociaal professionals met schoenen >>

In verschillende fases hebben ouders verwachtingen van hoe het zal zijn, het ouderschap.  Deze beelden worden gevormd door het gezin waarin je zelf bent opgegroeid, door wat je bij anderen ziet en niet te vergeten door televisie en andere (social) media. Ik schreef daar rond de kerst ook al een blog over.

Werkelijkheid

De werkelijkheid zal echter nooit precies kloppen met het beeld dat ouders hadden. De slapeloze nachten en huilbaby’s komen in de verwachtingen over de eerste maanden waarschijnlijk niet veel voor. Als moeder kun je hele voorstellingen hebben gemaakt over gezellig boekjes voorlezen aan je peuter, maar dan blijkt jouw peuter te ondernemend om stil bij je te zitten. De moeder uit de Facebookgroep had zich voorgesteld dat ze een leuk contact met haar puber zou hebben met plaats voor goede gesprekken en samen leuke dingen doen. Leuke dingen doet puberlief liever met vrienden en zijn reactie op die briljante openingszin van moeder voor een goed gesprek: ‘Ja, duh….’.

Afstemming

Over de afstemming van beeld en werkelijkheid in verschillende fases van het ouderschap heeft Ellen Galinsky een zeer interessant boek geschreven  ‘The Six Stages of Parenthood’. Geschreven in 1987, nooit in het Nederlands vertaald, maar voor mij was het een  zeer inspirerend boek dat ouderschap benadert vanuit fasen waarbij het afstemmen van de beelden die ouders hebben aan de werkelijkheid een centrale rol inneemt.

Frustratie

Als je beeld namelijk niet klopt met de werkelijkheid, kan frustratie op de loer liggen. In het voorbeeld kan de moeder zich behoorlijk afgewezen voelen. Daarom is het belangrijk hier als hulpverlener oog voor te hebben. Heeft de ouder reële verwachtingen van het contact met zijn of haar kind? Lukt het ouders om beeld en werkelijkheid op elkaar af te stemmen?

Ondersteuning

Als hulpverlener kun je dit afstemmingsproces bij ouders als volgt ondersteunen:

• Informeren over het ontwikkelingsproces van het kind in een bepaalde fase.
• Reflecteren op de eigen invloed in het contact met het kind.
• Kijken naar wat wel goed gaat en als positief ervaren wordt.

De moeder van de puberzoon moet misschien leren zien dat haar zoon in een andere fase is beland waarin zijn vriendengroep een belangrijke rol krijgt. Ook kan het helpen om te kijken naar hoe de communicatie tussen moeder en zoon verloopt en hoe dit misschien anders zou kunnen. En zeker belangrijk is het kijken naar wat leuk is aan zoonlief en het onderlinge contact. Want dat kun je op sommige momenten als ouder zomaar wat uit het oog verliezen.