‘Wij pleiten voor een systeem waar veel beter in beeld wordt gebracht wat het probleem is en welke hulpverlener kan helpen dat op te lossen. Daar zijn we in Nederland niet goed in. Daardoor krijgen jongeren pas na ellenlange jeugdzorgcarrières de juiste hulp. Dan is vaak meer schade aangericht dan dat er iets is opgelost’, dat zegt Fier-directeur Anke van Dijke. Samen met 75 anderen stelde zij een manifest op om aandacht te vragen voor het belang van specialistische jeugdzorg.
Drie jaar na de transitie, waardoor gemeenten verantwoordelijk zijn geworden voor de jeugdhulp, lijkt datgene waar Van Dijke bang voor was waarheid te worden: schaarse specialistische jeugdzorg, zoals hulp voor kinderen met een eetstoornis, kinderen die te kampen hebben met de gevolgen van traumatische ervaringen als seksueel misbruik en kinderen met suïcidale gevoelens, past niet in het decentrale stelsel en lijkt te verdwijnen. De focus ligt op preventie, demedicaliseren en hulp dichtbij huis. Van Dijke:
