Vorige keer blogde Hans Versteegh over de professional die handelt vanuit de intentie>>

Een simpele check gaf mij een beeld dat ik vaker tegen kom. Het Instagram account leek door een stagiaire te zijn begonnen (actief in het schooljaar 2017 / 2018) en lag nu stil. Op Facebook wordt alleen maar verslag gedaan van leuke activiteiten met de doelgroep. De organisatie deelt daar nul vacatures! Die worden bovendien onregelmatig verspreid op verschillende social media-kanalen. Alle kanalen worden sowieso onregelmatig gevoed met nieuwe berichten. Soms met grote pauzes ertussen.

Als je naar het aantal volgers kijkt zit daar best potentie in. Ik kwam op vier social media platforms samen op 3767 volgers / geïnteresseerden. Niet slecht. Een planmatige aanpak is dan best een goed idee. Tijd voor een social media beleid (wat wil je bereiken en waarom) en een social media strategie (hoe ga je dat bereiken).

Wat vertellen we eigenlijk?

Landelijk zwelt de onrust in “de zorg” aan. Het aantal administratieve regels en de werkdruk moeten naar beneden, het salaris omhoog. En er is arbeidskrapte, in het onderwijs, bij de politie en in de zorg. Klaver gooit nog wat olie op het vuur en hoopt op een brede maatschappelijke opstand: 2 miljard extra moet er naar de publieke sector!

We snijden in onze vingers

Dat is nogal wat. Hoe gaan we dat voor elkaar krijgen? Hebben “Ontregel de zorg” (medewerkers), “Ik zorg” (werkgevers) of “Wij staan op” (Klaver) het juiste effect? Ik ben bang van niet. Juist in een tijd dat beeldvorming zo belangrijk is, zetten we met elkaar de spotlights op wat er niet goed gaat. Gaat dat negatieve beeld tot investeringen leiden? Wat denk jij?

De structurele fout

De campagnes delen een structurele fout. Het gaat alleen maar om ons, niet om de klant. Want wat je niet ziet is het resultaat van al het werk dat hulpverleners dagelijks leveren. De sterkste troef om meer geld, minder regels en meer collega’s te krijgen, is te laten zien hoe blij mensen zijn met de dienstverlening. Hoe belangrijk het is in het leven van iemand dat er een hulpverlener is.

Daar ligt het goud

De medewerkster waar het mee begon is prima in staat te vertellen over het belang van haar werk. Iedere cliënt die door haar is geholpen zal dat beamen. Dat is goud waard (of 2 miljard …). Waarom zien we niet vaker dat die twee samen gaan staan voor het belang van het werk? Volgens mij is dat het meest krachtige verhaal.

Ambassadeurs

Medewerker en cliënt kunnen de ambassadeurs voor de organisatie zijn. Een ijzersterke combinatie. Dat kan snel, gemakkelijk en zonder veel kosten prima via social media, als je dat goed inricht. Maar je ziet vaak dat communicatie is weggehaald bij de medewerker. En je ziet dat cliënten nauwelijks aan het woord komen. Vanuit communicatie gezien sta je dan al op achterstand.

Hans Versteegh
www.welzijn30.nl