Lees hier meer blogs van Maaike Knoppers >>

Het feit dat je als gezinsvoogd de ontwikkelingen in kaart brengt en je laat informeren door de hulpverlening maakt dit tot een zeer afwisselende functie. Een diversiteit aan instanties, organisaties en functies, interessant maar ook gecompliceerd. Laat staan voor de cliënten. Dit zet mij wel aan het denken. Hoe houd je het zo simpel en concreet mogelijk voor jezelf maar vooral voor hen?

Ik wil graag duidelijkheid verschaffen en maak daarvoor gebruik van verschillende middelen zoals mijn gesprekstechnieken of het materiaal wat de WSG aanbiedt. Maar wat is en blijft het lastig voor de cliënt als je niet aan de ‘eisen’ voldoet die er worden gesteld. Ik merk als starter dat soms ook in mijn huidige functie.

Misschien een rare vergelijking maar ook ik moet mijzelf ontwikkelen binnen dit werkveld en weet dus enigszins hoe het is om te verwarring te ervaren. Hier ben ik ook open in naar mijn cliënten;  ‘ga ik uit zoeken’, ‘ik neem contact met jullie op’, ‘ga ik achteraan’. Natuurlijk bevind ik mij in een totaal andere positie maar ik doel nu op het feit dat dit energie en tijd kost. Niet schromen om te vragen. Lef tonen en nieuwe, complexe zaken niet uit de weg gaan.

Er valt nog een hoop te leren en ik merk dat erkenning helpt. Wat ik terug krijg van collega’s: geef het de tijd, wat niet kan dat kan niet, houd het overzicht, je bent goed op weg . Dat is fijn en nodig. Ik probeer dit dan ook vaak bij mijn cliënten te benoemen en zie dit als een kracht die bij hulpverleners van groot belang is.

Naast het bewandelen van de wegen in hulpverlingsland is prioriteiten stellen een ander essentieel punt waar ik mijzelf in ontwikkel. Iets wat ik heb gemist gedurende mijn studie! Welke opleiding biedt prioriteiten stellen als keuzevak? Als ik kijk naar de vormgeving van de studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening is dit voornamelijk gericht op gesprekstechnieken en mogelijke doelgroepen. Maar uit een pittige caseload de juiste prioriteiten stellen, dat zat helaas niet in het pakket. De wegen kennen, de formuliertjes vinden en juiste personen benaderen. Ik leer en analyseer!

De complexiteit van alle mogelijkheden. Het klinkt dubbel en dat is het ook. Er is ontzettend veel mogelijk wat hulpverlening betreft, maar maakt dit het soms niet alleen maar gecompliceerder? Ik kan mij indenken (nu ik ervaar dat het voor mij soms al een wirwar aan informatie is) dat dit voor cliënten als een enorme belasting wordt ervaren. En dat terwijl we willen dat de situatie er beter op wordt. Kijken naar de mogelijkheden, erkennen geven dat het moeilijk is maar dat er ook dingen goed gaan. Voor de cliënt van groot belang om te ervaren maar ook voor de hulpverlener.

Maaike Knoppers (1985) woonachtig te Utrecht, heeft in 2010 haar studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening afgerond. Na haar MBO Sociaal Pedagogisch Werk wilde zij meer verdieping in haar werkzaamheden en besloot om deze reden de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening te volgen. Opzoek naar een uitdagende baan bevindt Maaike zich nu op het pad van sollicitaties en netwerken.