Professionals die met risicojongeren werken lopen vaak tegen een muur van wantrouwen aan. Onderzoek naar best practices laat zien dat contact maken vooral bestaat uit een combinatie van eigenheid en professionaliteit. ‘Alleen als je het plaatje compleet hebt, kun je aansluiten bij de leefwereld van jongeren.’
‘Gewoon normaal!’ Dat is het antwoord van risicojongeren op de vraag hoe hulpverleners met hen om zouden moeten gaan. Maar wat is dan ‘gewoon normaal’? Hoe bereik je überhaupt deze jongeren die vaak kampen met hechtingsproblematiek en wantrouwen tegenover hulpverleners? ‘Er zijn veel methodieken en evidence based interventies voor deze groep’, vertelt Nienke de Wit, onderzoeker bij de Academische Werkplaats Risicojeugd. ‘Het gaat dan vooral om wát er gedaan moet worden, maar niet om wíe
