‘We moeten niet denken dat dakloze mensen alleen verslaafden met psychiatrische problematiek zijn. Dat klopt niet. Maar dat beeld is nog wel dominant.’ Judith Wolf, hoogleraar maatschappelijke zorg aan het Radboud UMC in Nijmegen, bepleit een bredere definitie van wie ‘dakloos’ genoemd wordt. Ze wijst op de economisch daklozen, een snel groeiende groep die door life events, zoals een echtscheiding, op straat dreigen te komen.
In auto’s of campings slapen
Volgens brancheorganisatie van maatschappelijke opvang Valente waren er in 2019 ruim 500.000 Nederlanders zonder adres, schreef de NOS afgelopen donderdag. En de groep daklozen wordt groter, door het aanhoudende en groeiende woningtekort groter wordt, zeggen verschillende organisaties. ‘Het gaat dan vaak om mensen die inmiddels zijn overleden of naar het buitenland zijn vertrokken. Maar volgens Valente gaat het in toenemende maten ook om mensen die sindsdien op wisselende adressen slaapt, in auto’s of bijvoorbeeld op campings. Ze zijn slecht in beeld bij overheidsinstanties, want in daklozencijfers worden ze niet meegenomen.’
Risico groter
Hoogleraar Wolf wil met het benadrukken van de diversiteit in wat in beleid ‘dak- en thuislozen’ is gaan heten, onder meer onderstrepen dat het risico op dak- en thuisloosheid veel groter is geworden en niet alleen mensen treft met een lage sociaal- economische positie. Vroeger was er in haar ogen op twee verschillende manieren een steviger en fijnmaziger maatschappelijk vangnet.
