Door Marielle van Bussel – Je bent nieuw in Rotterdam en wilt graag de stad leren kennen. Of je vindt het leuk om de Nederlandse taal sneller te leren met behulp van stadgenoten. Maar het kan ook zijn dat je al jaren in Rotterdam woont en werkt, maar nooit verder bent gekomen dan je werkplek. Het wordt tijd om het blikveld te verbreden, om eens andere mensen te leren kennen dan de havenarbeiders.
Matchen
Allemaal redenen om mee te doen aan het project ‘Mixen aan de Maas’, bedoeld om oud- en nieuwkomers – ook al is de laatste een relatief begrip – aan elkaar te koppelen. Jong, oud, allochtoon, autochtoon, rijk, arm. ‘Er moest, zeker na de moord op Theo van Gogh, iets gebeuren op het gebied van sociale cohesie. Door het leggen van contacten zou er meer begrip moeten ontstaan voor elkaar’, aldus Karolien Bockma van de stichting Welkom in Rotterdam/Mixen aan de Maas, over de aanleiding van het project. Via de ROC’s, waar nieuwelingen taallessen volgen, of bijvoorbeeld de woningbouwcorporaties worden mensen bekend gemaakt met ‘Mixen aan de Maas’. Als ze zich inschrijven, volgt er een mixbijeenkomst waar oud- en nieuwkomers vijf minuten met elkaar praten om een eerste indruk te krijgen. Met stickertjes wordt vervolgens aangegeven bij welke persoon de voorkeur ligt, wat uiteindelijk leidt tot een match. Het koppel spreekt vervolgens binnen drie maanden drie tot vijf keer af om iets te gaan doen in Rotterdam. Er is bewust gekozen voor een korte periode. Bockma: ‘De ervaring leert dat het anders verwatert. Een jaar vastzitten aan een project kan mensen afstoten, terwijl er genoeg mensen zijn die wél iets willen doen.’
Vriendschap
Na drie maanden stopt het contact en schrijft men zich eventueel weer in voor een nieuwe match of er ontstaat een vriendschap. Zoals tussen Annemiek Goetee (25) en Veronica Dragan (28). Dragan, Roemeense, kwam afgelopen jaar in Rotterdam wonen en zag door haar drukke baan weinig mogelijkheid om nieuwe mensen te leren kennen. Goetee, geboren en getogen in Rotterdam, woonde zelf enkele jaren in het buitenland en wist hoe moeilijk het was om nieuwe contacten te leggen. Ze kwamen elkaar tegen op een mixbijeenkomst, het klikte direct. Het aantal afspraken bleef niet beperkt tot drie keer, inmiddels is er sprake van een echte vriendschap. Goetee werd vooral geconfronteerd met de Nederlandse mentaliteit: ‘Ik stond er nooit bij stil, maar door Veronica besef ik dat wij erg direct kunnen zijn. Je wordt geconfronteerd met je eigen gedrag.’ Dragan: ‘Ik weet nu hoe Rotterdam in elkaar steekt, waar je bijvoorbeeld de lekkerste appeltaart kunt eten. Ondertussen leer ik elke ontmoeting weer nieuwe woorden, en ben ik minder bang om fouten te maken. Het is een ideale manier om te integreren in de stad.’
U kunt het hele artikel lezen in Zorg + Welzijn nummer 2, februari 2008