De vorige keer blogde Lennard over wonderlijke tv-reclames >>

Wat zich gedurende de tien minuten van het item afspeelde, was een ouderwets staaltje klein Hollands denken en doen. De mislukkingen werden uitgelicht en de privacy guru’s en E-health evangelisten werden los van elkaar aan het woord gelaten. Heerlijk polariserend allemaal en weinig constructief. Tenminste dat was mijn eerste gedachte. Ook dacht ik: “arme cliënt”. Je moet er toch niet aan denken dat je als Nederlander met de zorg te maken krijgt en gedwongen wordt om elke nieuwe technologische ontwikkeling thuis te laten bij het inchecken in het ziekenhuis omdat het niet tot in den treuren getest is en officieel goedgekeurd is verklaard? Het klinkt bijna als een gevangenisregime waarbij je bij binnenkomst je mobieltje moet inleveren.

Zorgondernemer

Wat mij opviel aan de uitzending was dat er slimme en goede dingen werden gezegd. Maar het werd mij ook duidelijk waarom er nog niet zoveel effect te verwachten is van e-Health. De zorgondernemer die een aantal ziekenhuizen runt vatte het mooi samen: de cliënten blijven toch wel komen dankzij de vergrijzing en de ICT binnen ziekenhuizen is erg lastig aan te sluiten op e-Health.

Zorgkwaliteit

Ik denk dat dit een mooie samenvatting is van het sentiment dat ik vaak tegenkom op de werkvloer in zorg en welzijn. Vernieuwing kost energie en de drijfveer is beperkt. Ja natuurlijk: misschien heeft e-Health effect op het verminderen van de bureaucratie doordat je bepaalde registraties vereenvoudigt of verhoogt het de zorgkwaliteit omdat cliënten niet zo vaak meer hoeven op te komen draven omdat ze zaken ook op afstand kunnen regelen. Maar moeten we daar nu al die moeite voor doen? Terwijl wij het al druk genoeg hebben met hoe het nu gaat.

Ambitieniveau

Zelf ben ik een fan van de mogelijkheden van e-Health maar ik ondersteun volledig de bovenstaande gedachte. Ik zou er ook geen zin in hebben…. Het echte probleem met het uitblijven van de grootschalige doorbraak van e-Health zijn niet de praktische hobbels maar veel meer het veel te lage ambitieniveau. Wij Hollanders zijn getraind in het kaasschaven. Het wordt elk jaar weer een onsje minder en een onsje zwaarder. Elke verbeelding is uit de gemiddelde zorgprofessional weg gemarginaliseerd. En als je een ambitieus doel stelt, moet je eerst een pilot met tien man in waarvan de helft er eigenlijk geen tijd voor of zin in heeft. We denken klein en in blokkades. Is dit nog te doorbreken?

Visie

Ik denk het wel, ik weet het zeker! Maar het begint bij gezonde ambitie. Geen onbezonnen megalomane ideeën, geen uitgebreide ICT trajecten maar een ambitieuze visie waarin cliënten en zorgverleners zich kunnen vinden. Een visie die inspireert en waarnaar je samen kunt handelen. Een visie die zowel ruimte geeft aan de e-Health evangelist als de privacy guru. Een visie die uitnodigt tot het delen van kennis en kunde. De grootschalige doorbraak zal komen als we vanuit deze gezamenlijke ambitie in rap tempo ervaringen gaan opdoen en die delen: niet een beetje maar een beetje boel.

E-Health hype of zorgrevolutie?…. Dat je het überhaupt nog durft te vragen….