Het wetsvoorstel Beginselwet beoogde de positie van cliënten in zorginstellingen, die gebruik maken van langdurige AWBZ-zorg, te verbeteren en hun rechten wettelijk te verankeren. Het beschreef de rechten over de inrichting van hun dagelijkse leven, zoals het recht op lichamelijke hygiëne en het recht op de regie over het eigen leven. De Raad van State gaf echter een negatief oordeel over het wetsvoorstel. Het zou de cliënten geen nieuwe rechten verschaffen en, zo gaven zij aan, alle beschreven rechten zijn al wettelijk geregeld.

De ministerraad heeft, na advies van staatssecretaris van Rijn de wet ingetrokken, mede als gevolg van de reorganisatie van de langdurige zorg. Het voorstel verliest de waarde, omdat steeds meer ouderen langer zelfstandig thuis blijven wonen.
De reacties en opvolgende berichtgeving hierover hebben mij geschokt. Zo werd er gesproken over de ‘luierwet’, ‘geen recht op douchebeurt’ en twitterde Geert Wilders dat ‘oma in de vieze luier mag liggen’. Geframed door de politiek en een goed, maar zeer betreurenswaardig, voorbeeld van populisme. Er is echter iets veel ergers aan deze berichtgeving. Impliciet wordt namelijk het beeld geschetst dat zorgverleners iemand douchen of verschonen op basis van de wet. De verbijsterde Henk Krol die aangeeft ‘zo ga je toch niet met mensen om?’. Alsof de wet bepaalt hoe het zorgpersoneel omgaat met de hulpbehoevende ouderen.

Fleur Agema geeft aan ‘dat het wetsvoorstel een manier is voor zorgverleners om goede zorg bij hun leidinggevenden af te dwingen wanneer zij te weinig tijd zouden hebben om bewoners te kunnen douchen en goed te verzorgen’. Goede zorg kan je echter niet afdwingen met een wet. Daarvoor is het een sector die teveel afhankelijk is van mensenwerk. En geeft het zorgpersoneel niet al langer aan dat er juist veel minder wet- en regelgeving moet komen? Regelarme zorg, zodat de menselijke maat terugkomt. Weer een wet erbij gaat echt niet zorgen dat er meer tijd is voor de douchebeurt of om een wandeling te maken.

Je kiest voor een baan in de zorg omdat je intrinsiek gemotiveerd bent om wat voor anderen te betekenen. Als verzorgende of verpleegkundige probeer je altijd de beste kwaliteit van zorg te leveren. Niet omdat dit in de wet staat voorgeschreven. Nee, omdat dit je vak is en je graag zorgt voor anderen, hoe saai deze boodschap ook is.