De onderhandelingen liepen vast op de eis van 2 procent loonstijging over 2011 en een herziening van de overgangsregeling voor wachtgeld. Daarnaast eist de vakbond behoud van werkgelegenheid, afspraken over scholing en opleiding (de zogeheten ‘persoonlijke ontwikkelingsrekening’), beroepsregistratie, stagevergoedingen en de zogeheten ‘jaarurensystematiek’. Daarbij spreken werkgever en –nemer af hoeveel uren de medewerker op jaarbasis werkt.
Prijscompensatie
Hans Wijers, cao-onderhandelaar Abvakabo FNV: ‘Er is helemaal geen sprake van een loonstijging maar van prijscompensatie, behoud van koopkracht. We leveren daarop alleen in, als we keiharde werkgelegenheidsgaranties krijgen. Het is niet zo dat in de sector overal even hard wordt bezuinigd, zoals de MOgroep W&MD zegt. De sector loopt ook achter in het loongebouw vergeleken met de marktsector. Verder achterop raken moet in de toekomst dan weer ingehaald worden.’
Flinke sprong
Dat de lonen door de cao welzijn over 2008-2010 al een flinke sprong vooruit hebben gemaakt, zoals MOgroep W&MD stelt, bestrijdt Wijers dan ook. ‘De genoemde twee procent loonstijging per 1-5-2010 was gebaseerd op het complete cao-pakket, inclusief ombouw seniorenverlof, de wachtgeldregeling, jaarurensystematiek, loonstijging en eindejaarsuitkering. Bovendien: het seniorenverlof en de wachtgeldregeling hebben we bij de cao van 2008 al ingeleverd.’
Onbespreekbaar
De wijziging in de overgangsregeling voor het wachtgeld die MOgroep W&MD voorstelt, is voor de bonden onbespreekbaar. Volgens Hans Wijers wordt de druk op het wachtgeld voor 57-plussers ook niet zo groot als de werkgevers vrezen. ‘Die soep wordt lang niet zo heet gegeten als de MOgroep W&MD vreest. Iemand van 57 die wordt ontslagen krijgt eerst drie jaar WW. Over een paar jaar zal de spanning op de arbeidsmarkt toenemen, mensen die nu 61 zijn stromen rond 2015 massaal uit. Als we de slogans over ouderparticipatie serieus nemen, dan kunnen de huidige 55-plussers straks weer terug in hun oude baan als ze nu ontslagen worden, of zelfs hun huidige baan behouden.’
Aangrijpen
Het lijkt erop dat de werkgevers bezuinigingen door gemeenten aangrijpen om verslechteringen op de cao af te dwingen, aldus Wijers. ‘We willen het liever hebben over de kwaliteit van het werk. Als we niet opletten wordt de werkdruk steeds hoger, vallen werknemers uit en belanden we in een negatieve spiraal. De MOgroep W&MD zou het belang van welzijn beter moeten verkopen en zich meer tegen bezuinigingen moeten keren. Bijvoorbeeld door het onderzoek over de kosten die het welzijnswerk helpt voorkomen, beter onder de aandacht te brengen.’
Keiharde garanties
Gemeentelijke bezuinigingen op welzijn zijn ook geen argument om geen prijscompensatie toe te kennen, stelt Wijers. ‘Zal er bij nul procent loonsverhoging minder bezuinigd worden? Dat pakt in iedere gemeente anders uit. Als er geen prijscompensatie mogelijk is, moeten er keiharde garanties komen voor werkgelegenheid. Het gaat om evenwicht tussen koopkracht en werkgelegenheid. Komt dat er niet, dan vrees ik dat we acties moeten gaan voeren, te beginnen met een actiedag in juni.’
Actievideo ‘Hart voor welzijn’
Links: MOgroep W&MD over cao-conflict: ‘Onze focus is behoud van werk’ en dossier CAO onderhandelingen
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Kunnen de belangenbehartigers van de Vakbonden voor de Zorg niet op training gaan bij die voor de Welzijn?
Want het is bedroevend hoe je zomaar 1000 bruto in de maand achteruit kunt gaan bij de overgang van Welzijn naar Zorg op gelijk functieniveau!
Zo goed als de CAO voor Welzijn is, zo belabberd is dus de CAO voor Zorg!
Ondanks de argumenten die hierboven genoemd worden, wil ik er voor pleiten dat eerst de CAO voor Zorg op gelijk niveau wordt gezet als die van Welzijn. Dan pas hebben de Welzijnswerkers recht van spreken over behoud van hun CAO-rechten.