Mannen blijken vaak de ondersteunende taken bij de mantelzorg op zich te nemen: boodschappen doen, klussen, de administratie. En zij hebben een belangrijke rol om het hun vrouw mogelijk te maken dat ze de mantelzorg voor een (schoon-) ouder op zich kan nemen. Hij maakt thuis het eten klaar en doet de tuin als zij mantelzorg verleent aan (schoon-) ouders.
Onaanzienlijk
Vrouwen nemen de grootste deel van de zorg voor ouders en schoonouders op zich: van de mantelzorgers is 70 procent vrouw. Een niet onaanzienlijk deel, 30 procent, van de mantelzorgers is man. Dat blijkt uit het onderzoek: ‘Mantelzorg, mannen en de zorg voor een (schoon)ouder’ van Wilco Kruijswijk. Het percentage mannen dat zorgt voor zijn vrouw is voor partnerrelaties hoger.
Netwerkelasticiteit
Voor mannen ligt de grens van verzorging vaak bij de lichamelijke zorg. Vrouwen wassen en kleden, mannen klussen en doen boodschappen voor hun zorgbehoevende ouders. ‘Opmerkelijk is dat achter die mantelzorgende vrouwen vaak mannen staan die het mogelijk maken dat hun vrouw kan zorgen’, concludeert Wil Verschoor, manager van het programma Diversiteit van MOVISIE. Dat wordt netwerkelasticiteit genoemd: ondersteuning van de mantelzorger door het netwerk, maakt mantelzorg mogelijk. ‘Daarin spelen mannen dus een belangrijke rol’, aldus Wil Verschoor.
Minder tijd
Niettemin is het zaak dat mannen in de toekomst zelf meer de mantelzorg op zich nemen. Omdat er meer zorgbehoevende ouders oud worden en omdat meer vrouwen op de arbeidsmarkt betaald werk verrichten en minder tijd voor mantelzorg hebben. ‘Voor de toekomst komt er een potentieel zorgende mannen aan die voor hun kinderen hebben gezorgd. Die mannen hebben een traditie van zorgen, dat worden zorgende zonen’, schat Wil Verschoor in.
Los laten
Maar ook de ondersteunende rol van mannen voor mantelzorgende vrouwen blijft belangrijk en moet in de toekomst uitgebreid worden. ‘Daarvoor is het ook nodig dat vrouwen de zorg voor ouders beter los kunnen laten, zegt Verschoor. ‘Nu zie je vaak dat in een familie de zussen de zorg voor ouders naar zich toe trekken omdat zij “beter weten wat pa en ma nodig hebben”. Je ziet dat mannen de zorg dan ook eerder loslaten. Vrouwen en ook mannen moeten zich bewust van zijn van deze “zorgvernauwing”. Alleen dan kunnen ze zelf een rol in de mantelzorg aan zich toe kennen.
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Volg Zorg+Welzijn op Twitter >>
Bron: Foto: MOVISIE
Een introductie: ik heb het onderzoek ‘Mantelzorg; mannen en de zorg voor een (schoon)ouder’ mogen doen bij MOVISIE. Hartelijk dank voor jullie reactie en ik sta open voor alle opmerkingen en vragen over het onderzoek.
@roosje 6-10: Ik begrijp dat dit artikel niet goed bij je valt en ik wil je succes en sterkte toewensen. Van mij krijg je zeker een schouderklopje; het is zeker niet niks wat je doet en meemaakt!! Inhoudelijk heb ik ook een opmerking: dit onderzoek gaat juist over de zorg voor een (schoon)ouder, niet over de zorg voor een partner en/of kinderen.
@Jeannette 6-10: Mijn onderzoek heeft inderdaad tot doel om het gesprek over ‘samen delen’ open te breken. Ik begrijp heel goed dat ‘loslaten’ makkelijker gezegd is dan gedaan. Het is juist het begrip netwerkelasticiteit waarmee ik hoop dat er in debat hierover meer woorden komen voor die knelpunten. Wat vergroot die elasticiteit bijvoorbeeld? Is dat trainig? Bewustwording (bijvoorbeeld wat jij zegt over de ‘claim’ van ouders)? Financiële middelen? Expliciteren van de situatie (zien alle betrokkenen wie wat doet?). En, ook belangrijk, wie staan er achter de mantelzorgers?
Persoonlijk merkte ik pas na een zorgsituatie hoeveel energie het mij gekost had. Achteraf gesproken weet ik nu hoe goed het voor mij was geweest als ik in staat was geweest om soms wat meer los te laten.
Ik ben benieuwd naar jullie reactie of naar andere vragen/opmerkingen.
Nou dat is toch echt te kort door de bocht.
Stond er maar iemand achter mij, liever nog, naast mij.
Ik ben mantelzorger voor mijn man en twee kinderen!
En er is niemand voor mij.
Voor familie is de situatie te zwaar, somminge hebben ook aangegeven het fijner te vinden als wij niet meer komen.
Bij ons thuis komt slechts heel zelden iemand.
Enkel de zorgverlener zijn een constante in ons leven. Die kunnen wij dan ook echt niet missen!!!!!
Ik zou midden in het leven moeten staan, ben pas 45 jaar……..
Maar ik sta echt alleen, geen schouderklopje nog niet eens een mantelzorgcompliment, want de indicatie’s worden al jaren afgegeven voor: 1 jaar!!!!!
Dank je wel overheid!
Dank je wel voor dit artikel!!
Inderdaad is het zo dat dat achter een mantelzorgende vrouw een steunende man staat. Andersom bestaat ook: mijn man is in dat opzicht mantelzorger voor zijn ouders, hier staat een steunende vrouw achter….
Wat wel zo is; al zou het zo zijn dat zussen misschien beter weten wat goed voor pa en ma is, Helaas heb ik geen zussen, dus dat gaat voor mij niet op. wel zie ik het gierend fout gaan in de zorg voor mijn ouders, terwijl zij het zelf niet zien….nu is het wachten op de “big boem”en dan??? Ook al ben je van goede wil, ik denk dat er meer mantelzorgers zijn die ditzelfde meemaken. het lolaten is erg gemakkelijk gezegt, maar niet zo makkelijk gedaan. Ook vergeten de ouders ( met alle respect hoor) dat er veel voor komt kijken om de boel te regelen voor hen, jij bent hun( schoon-) dochter en daar steunt men op, het is vanzelfsprekend….da’s erg jammer. Zelf staan mantelzorgers nog volop in het leven, hebben zelf ( klein-) kinderen, werk, hobbies, sociale contacten…kortom om mantelzorg uit te breiden, misschien voor een enkele te doen, voor mij absoluut niet meer. Komt het daardoor dat er veel mantelzorgers overbelast zijn???
Graag reacties van mantelzorgers waarin het allemaal niet zo prettig verloopt en soms erg veel verdriet geeft…..
Fijn dat dit artkel al het e.e.a. openbreekt.