Dat legt Witte helaas niet uit, maar Van Dale wel: ‘misbruik van macht’, ‘toepassing van het recht van de sterkste’ en ‘een kracht die met hevigheid wordt uitgeoefend’. Definities om te onthouden.
Witte stelt vast dat racistisch geweld – en het bagatelliseren ervan – sinds de jaren ’50 in Nederland een constante factor is. In de jaren ’50 en ’60 bestond dat uit vechtpartijen tussen autochtonen en repatrianten of gastarbeiders. In de jaren ’80 – het tijdperk Janmaat – was er een rechts-extremistische geweldsgolf. Wat volgde was meer antisemitisch geweld en een sterke toename van islamofoob geweld. Daderonderzoek is nauwelijks gedaan. Verklaringen werden gezocht in achterstanden, werkloosheid en problematische levensomstandigheden. Maar de overheid had er in 1997 kennelijk geen moeite mee om in de nota ‘Criminaliteit in relatie tot de integratie van etnische minderheden (CRIEM)’ een verband te leggen tussen afkomst en criminaliteit. Misschien begon op dat moment, toen het salonfähig werd om minderheden en criminaliteit in een adem te noemen, het tijdperk Wilders. Toch lijkt niet door te dringen wat al eind 2008 uit de Monitor Racisme & Extremisme bleek: dat ‘ons land’ toen al zo’n 400 georganiseerde neonazi’s telde. Een vertienvoudiging in vier jaar tijd.
Titel: Al een eeuwenlang een gastvrij volk
Auteur: Rob Witte
Uitgever Aksant
Prijs € 24,90
