Vanwege het succes hebben de gemeente Vught, het Ministerie van Veiligheid en Justitie en de GGD Hart voor Brabant besloten de pilot met 26 weken te verlengen. Wijk GGD’er Esther Pullen: ‘Wat de wijkagent is voor de politie, zijn wij voor de hulpverlening. Als wijk GGD’ers proberen we constant een brug te slaan tussen gemeente, openbare orde en veiligheid en politie en hulpverlening.’

Onafhankelijk

Het grote voordeel van een wijk GGD’er is volgens Pullen de onafhankelijkheid. ‘De GGD heeft als organisatie geen belang. We hebben geen eigen hulpverleningsaanbod. Door die onafhankelijke rol, kunnen we veel gemakkelijker schakelen tussen instanties en zorgen dat iemand snel de juiste hulp krijgt.’

Esther Pullen en Sarah Voss zijn twee van de sprekers op het Zorg + Welzijn congres Verwarde Personen op dinsdag 4 oktober. Hier vertellen zij meer over hun werk als wijk GGD’er. Lees meer >>

Crisisdienst

Daarnaast legt ze uit dat zonder de wijk GGD’er, cliënten vaak onnodig te maken krijgen met de crisisdienst van de GGZ en/of onnodig in een politiecel terechtkomen. ‘Een kwetsbare of verwarde burger heeft niet per se GGZ problemen, het kan ook gaan om bijvoorbeeld lichamelijke problemen of een verstandelijke beperking. Laatst kregen we bijvoorbeeld een melding van buurtbewoners over een verwarde man die schreeuwde in zijn tuin. Mensen dachten dat hij psychotisch was. Samen met een politieagent ben ik daar heen gegaan. Toen we binnenkwamen, rook ik al snel aceton in de adem van de man. Ik vroeg hem of hij diabeet was. Dat bleek zo te zijn. Insuline gebruikte hij echter niet meer, dat kon hij niet betalen. Deze man had dus helemaal geen psychose, maar een ernstig verstoorde bloedsuikerspiegel waardoor hij verward werd.’

Hulpverleningstraject

Pullen benadrukt dat de hulpverlening in Nederland niet slecht is. Ook vind ze haar werk niet heel vernieuwend. Maar het voegt wel degelijk iets toe. ‘Het is handig als er iemand is die kan  triëren. In Vught werkt het nu zo dat wanneer de politie de melding krijgt van een “verward persoon”, agenten gaan kijken wat er aan de hand is. Tenzij er een acute crisis is, worden wij ingeschakeld. Wij kijken dan wat voor zorg iemand nodig heeft. Daarbij gaan we altijd na of iemand al in een hulpverleningstraject zit. Zo ja, gaan we met de hulpverlener om de tafel om te bespreken hoe de cliënt de juiste zorg kan krijgen.’

Voor de aanpak van problemen met verwarde personen, maakt het kabinet 30 miljoen euro structureel vrij. Dat staat in de voorjaarsnota. Lees meer >>

Wijkteam

Er is volgens Pullen een groot verschil tussen een wijk GGD’er en een medewerker van een wijkteam. ‘Wijkteams moeten generalistisch en vraaggericht werken. Ons werk is juist specialistenwerk en vaak ongevraagd. Maar natuurlijk werken we wel heel nauw samen met het wijkteam. Ik kan niks zonder partners. Ik heb geen instelling achter me. Ik moet het hebben van mijn hulpverlenerspartners. Wij triëren, maar bieden geen hulpverleningstraject. We zijn er juist voor de zaken die niet acuut zijn, maar wel noodzakelijk. In dat gat stappen wij en proberen we de cliënt verder te helpen naar de juiste hulpverlener.’

Preventie

In de eerste maanden van de pilot hebben Pullen en Voss vooral gewerkt aan het opbouwen van een netwerk. Daarnaast hebben ze de “hoofdpijndossiers” van de gemeente en de politie opgepakt. ‘Hiermee bedoel ik de dossiers die al lang op een stapel lagen, maar waarvan niemand wist wat ze ermee aan moesten.’ In totaal behandelde het duo meer dan veertig casussen. Nu het aantal verwarde personen in Vught niet meer oploopt maar stabiliseert, ziet Pullen voor de komende maanden, naast het oppakken van nieuwe meldingen, een andere taak voor zichzelf en haar collega. ‘We gaan ons nu meer richten op preventie en vroeg-signalering. Zo hopen we escalaties te voorkomen.’