De eerste groep moeders, die in oktober 2017 in Maastricht van start ging, is vorige maand ‘afgezwaaid’ en staat nu helemaal op eigen benen. De tweede groep is net begonnen. De moeders uit de eerste groep zijn schuldenvrij, volgen een opleiding of zijn aan het werk. Stuk voor stuk hebben ze veel aan het project gehad. Zo geeft één van de vrouwen aan dat ze voor haar kinderen een fijnere moeder is geworden, omdat ze geen stress meer heeft. ‘Hierdoor slaap ik ook beter en heb ik geen lichamelijke klachten meer.’ Een andere moeder geeft aan dat ze geen dagelijkse stress meer ervaart, omdat ze schuldenvrij is. ‘Daardoor kan ik mijn kinderen ook meer bieden en meer met ze ondernemen.’

Vermijden van stress

Belangrijke uitgangspunten bij Droommoeders – een initiatief gefinancierd door het Elisabeth Strouvenfonds – zijn het vermijden van stress en grote psychische belasting. Doel is om de moeders hun leven te leren plannen en ander gedrag te leren inzetten. Meteen bij het begin van het project wordt daarom een inventarisatie van de financiële situatie van de deelnemers gemaakt. ‘Als er schulden zijn, nemen wij als project de schulden over. We willen niet dat de moeders voortdurend bezig zijn met aanmaningen en deurwaarders’, vertelt Christensen. ‘Al die stress kan het zetten van nieuwe stappen alleen maar belemmeren.’ De interventie is er puur op gericht om de moeders weg te halen uit de eerste lijn van Maslow – de situatie waarin alles draait om overleven. Moeders die het nodig hebben krijgen budget-coaching en betalen een deel van hun schulden gedurende het project af.

Tweede horde: kinderopvang

Kinderopvang is in veel gevallen de volgende – moeilijk te nemen – horde. ‘Sommige moeders zitten vast in de overtuiging dat niemand anders dan zijzelf voor hun kind(eren) kan zorgen’, vertelt Christensen, ‘die overtuiging zit vaak heel diep en wordt van de ene generatie op de andere generatie overgebracht. We willen de moeders helpen om voor hun kinderen een ander voorbeeld te zijn dan hun eigen moeder voor hen was, zodat zijzelf en hun kinderen een betere toekomst tegemoet gaan. Op het moment dat de moeders inzien dat zij zonder kinderopvang geen opleiding kunnen starten en daarmee hun eigen ontwikkeling belemmeren en kansen blokkeren, dan zorgen wij dat er meteen opvang voor de kinderen beschikbaar is.’

Leefgebieden

Behalve schuldsanering en kinderopvang is ook andere hulp snel voor handen, het gevolg van de samenwerking tussen Krediet­bank Limburg, MIK Kinderopvang, maatschappelijk werk Trajekt en Bureau Jeugdzorg Limburg. En daarin schuilt meteen de kracht van het project. De samenwerkingspartners vertegenwoordigen de pijlers van de onderliggende methodiek, Mobility Mentoring, een aanpak gericht op het vergroten van zelfredzaamheid en het vinden van balans en stabiliteit op vijf belangrijke levensgebieden: huisvesting, zorg voor de kinderen, welzijn, onderwijs, werk en inkomen. ‘Problemen op één van die gebieden leiden vaak weer tot nieuwe problemen op andere gebieden’, aldus Christensen, ‘het een belemmert het ander. Tijdens het project gaan de moeders begrijpen hoe dingen met elkaar samenhangen en op welke manier zij daar zelf grip op kunnen krijgen.’

Persoonlijk plan

Leidraad en houvast is het persoonlijk plan van aanpak, een plan dat iedere moeder samen met haar coach in de eerste drie maanden opstelt. Het plan is de brug van de situatie waarin de moeder nu zit, naar waar ze over twee jaar wil zijn. Christensen: ‘Wat is ervoor nodig om daar te komen? Welke stappen moeten gezet worden? Het is een bijna zakelijke aanpak die ook van ons een andere manier van kijken vraagt. Anders in de zin van: niet focussen op de problemen, maar vooruitkijken, het doel voor ogen houden.’

Niet alleen praten, ook doen

Na de eerste drie maanden volgt ook intensieve groepscoaching, waarin de moeders gezamenlijk aan de slag gaan met belemmerende overtuigingen en met thema’s als verlies, rouw, ruzie, eenzaamheid, afscheid nemen van iemand die niet goed voor je is, of de rol van de vader in het gezin. Ook gaan ze in de groep verder met stukken die bij individuele coaching soms stagneren. ‘Daadwerkelijk verandering zit ‘m niet alleen in praten, maar ook in doen’, aldus Christensen, ‘wat gebeurt er nou echt in het contact als je een situatie naspeelt in een rollenspel?’

Zelfstandig en zelfredzaam

‘De laatsten maanden van het project waren de vrouwen helemaal klaar met de individuele coaching en groepsbijeenkomsten. Voor ons was dat een teken dat we in onze opzet geslaagd zijn: deze moeders zijn zelfredzaam en in staat om zelfstandig hun leven verder vorm te geven. Hoe het de volgende groep Droommoeders zal vergaan is natuurlijk niet helemaal te voorspellen, maar we houden goed bij wat wel en niet werkt. Een van de lessons learned is hoe dan ook het belang van heldere communicatie. Te beginnen bij onze naam: Droommoeders. Moeders die denken dat wij met een flinke zak geld hun dromen kunnen waarmaken, zijn bij ons aan het verkeerde adres. Moeders die bij ons aankloppen staan zelf aan het roer.’