Volgens Van der Burg werkt zo’n nieuwe aanpak veel beter. Mensen kennen hun huisarts immers al en andersom is dat ook het geval. Daardoor is de klantvriendelijkheid groter. Ook is er minder administratieve rompslomp en kan de zorg sneller worden geleverd. De wethouder stelt dat ‘de bulk’ van de personen op deze manier kan worden geholpen.
Doel
In de zogeheten beleidsbrief stelt de VVD’er ook dat de gemeente en hulpbehoevenden zorg te veel als een doel op zich beschouwen en te weinig als een middel om hen te helpen zoveel mogelijk zelf te blijven doen. Er moet wat hem betreft dan ook een verschuiving komen van ‘hulpverlening naar ondersteuning’.
Averechts
‘Aanspraak kunnen maken is gelijk gaan staan aan nodig hebben’, aldus Van der Burg. ‘En dit is niet altijd het geval. Sterker, soms werken zwaardere, individuele voorzieningen averechts op de zelfredzaamheid van mensen. We moeten daarom veel meer van aanspraak naar noodzaak.’
Vervoer
Als voorbeeld noemde hij maandag dat als de samenleving mensen in staat acht tot hun 67e te werken, ze dan ook pas vanaf die leeftijd automatisch recht moeten hebben op aanvullend openbaar vervoer. Nu heeft iedereen daar vanaf zijn 65e recht op.
Invloed
Van der Burg pleit verder voor een grotere invloed van de gemeente op de zogeheten intramurale zorg. Daarbij valt te denken aan verpleeghuizen en instellingen voor gehandicaptenzorg.
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Bron: ANP/Foto: Gemeente Amsterdam
Beste Wethouder.
Ik ben bang dat u de plank misslaat over de bezuinigingen in de zorg. Ook ik ben, met u van mening dat de huisarts een grote rol kan vervullen in de zorgvraag van mensen. Ik lig al behoorlijk lang met mijn gemeente in de clinch over de vraag voor huishoudelijke hulp. Mijn huisarts heeft bij het zorgloket aangegeven dat het zonder niet gaat lukken… En wat zegt het zorgloket? DE HUISARTS IS TE BETROKKEN, DUS DAT IS NIET GENOEG! Is het niet zo, dat gemeenten zich beginnen te schamen voor hun beleid, en de kosten en de verantwoordelijkheid op de zorg schuiven? En wie bepaalt wat noodzak is? Mijn mantelzorger heeft gekneusde ribben, en kan dus weinig. Hij is niet in staat om het huis schoon te houden op dit moment. Maar om voor hem in de plaats huishoudelijke hulp te krijgen, moet hij naar de huisarts, die hem door moet sturen naar de specialist, die foto”s moet laten maken. En vervolgens aan het zorgloket van de gemeente moet melden dat mijn mantelzorger dit echt niet kan, en met een beetje geluk, gaat het zorgloket dan op de plaats van de artsen zitten, en bepaald wat hij wel of niet kan, en als je geluk hebt, krijg je daar hulp voor.
Kijk een even over hoeveel schijven het wantrouwen van zorgloketten moet gaan, en hoeveel dit kost!
Ik denk dat u heel goed weet dat het zo niet werkt en dat dit loze kreten zijn. De uitspraak “de bulk” zegt denk ik al genoeg over de wijze van denken, en die schieten er wel bij over. En welke partij neemt de beslissingen ook alweer wat de zorg betreft? O ja…….
Beste heer , wethouder Eric van der Burg ,,
als ik u was zou ik eens beginnen met het sluiten van het CIZ ,,,,, want u wilt kan niets eens , dan zeggen gemeenten je moet naar het CIW voor een keuring terwijl de medische feiten er liggen … bij specialist en huisarts …
u kunt dan ook gelijk het CAK sluiten ,,, dat kan de fiscus ook , het is namelijk het zelfde systeem als de zorgtoeslag ….
dat scheelt weer 500 miljoen ….