Er zal een grote omslag in denken plaats moeten vinden bij welzijnsorganisaties. Zij dienen alerter te zijn en nog meer als maatschappelijke onderneming te handelen. Het gebrek aan competenties bij het management is vaak het knelpunt. De focus ligt teveel op inhoud en te weinig op ondernemen.

Klanten hebben behoefte aan merken. Een merk geeft de klant mogelijkheden om zich te onderscheiden, om ergens bij te horen. Het geeft de klant zekerheid. Ook voor organisaties is het prettig om merken te hebben. Het geeft economische meerwaarde en een stevige, onderscheidende positie in de markt. Een merk kan gekoppeld worden aan het bedrijf of aan een product of dienst.

Zorg en welzijn, wat hebben zij met elkaar te maken? Heel graag zou ik het antwoord op die vraag willen hebben. En wie het weet mag reageren. Hier enkele van mijn overpeinzingen,overigens gekleurd door mijn welzijnsbril.

Afgelopen week was ik op een erg leuk congres: Slimmer werken 2.0. Ik wil u er graag iets over vertellen want ik denk dat het welzijnswerk nog wat meer 2.0 kan worden. Gezien de omvang van deze blog doe ik dat beknopt en wat adhoc maar via de links wijs ik u verder de weg en kunt u een en ander verbinden.

De komst van de Wmo heeft het vrijwilligerswerk volop in de schijnwerpers gezet. Dat is mooi. Toch maak ik mij ook zorgen. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. Kijk, vrijwilligerswerk doe je vrijwillig. Dat doe je omdat je ermee opgroeit, omdat het op jouw pad komt, omdat je er lol aan beleeft, omdat je een handje wil helpen. En natuurlijk is het dan logisch dat er op je wordt gerekend. De kids van de tennisclub rekenen erop dat jij gaat rijden, de ouderen van de soos rekenen erop dat jij komt om de bingoballen te laten draaien.