De jeugd is teruggekeerd van vakantie, scholen zijn begonnen, vrienden worden herenigd en er ontstaan nieuwe vriendengroepen. Een jaarlijks terugkerend ritueel. Binnen de groepen moeten weer even de posities worden bepaald. Wie is dit jaar de leider, wie mag zijn adjudant zijn en wie zijn de gelukkigen die zich tot de meelopers mogen rekenen?

Een aantal weken geleden is er in een gemeente in den lande een actieweek uitgevoerd. Doel was de veiligheid in een gebied te verbeteren en met name een zwaar overlastgevende groep met criminele elementen bestaande uit jonge en oudere mannen, aan te pakken. Ik was de projectleider.

Helaas zie ik te vaak individuen of gezinnen waar een bataljon aan hulpverleners mee bezig is (geweest). Regelmatig haalt dat soort verhalen het nieuws. Ook de twee jongens die de Haagse juwelier doodschoten is zo’n geval. Zij waren bekend bij de hulpverlening. Maar dat zijn meer jongens die op latere leeftijd misdaden begaan. Ik ben me ervan bewust dat niet alle delicten voorkomen hadden kunnen worden als er eerder was ingegrepen, maar dagelijks kom ik casussen tegen die in mijn ogen een andere aanpak vergen.

De titel van een van mijn favoriete songs What’s Going On, is zeer van toepassing op het werkveld waarin ik me begeef. Het is enige tijd geleden dat ik een column heb geschreven. Er gebeurde zoveel in welzijnsland dat ik het allemaal op me af heb laten komen om vervolgens proberen te zien wat er gebeurt.

De mensen die me kennen weten dat ik bezeten ben van alles wat met jeugd te maken heeft. Het jongerenwerk blijft naast werk ook een passie van me. Ik volg ontwikkelingen in en buiten het land, kijk waar mooie dingen gebeuren waar ik wat mee kan en probeer een bijdrage te leveren daar waar mogelijk is als het gaat om het profileren van de sector.