Pollen zweven door de lucht, geïrriteerde ogen, vogels zingen al vroeg uit volle borst en af en toe breek het zonnetje door. De lente is duidelijk in aantocht. Bij de jongeren zijn de kriebels ook waarneembaar.

De afgelopen maanden heb ik veel getwitterd over ‘hangjeugd’ Het aantal situaties in Nederland waar sprake is van spanningen tussen jongeren en volwassenen is aanzienlijk. Spanningen zijn er altijd geweest en zullen er altijd blijven. Immers, kenmerkend voor opgroeiende jeugd is dat ze grenzen verkennen en zich afzetten tegen de gevestigde orde. Echter, nog te vaak escaleren die situaties onnodig.

De afgelopen jaren ben ik vaak actief geweest als ambulant jongerenwerker in kleine dorpen. Vaak zeer pittoreske plaatsjes. Van veraf zag ik als eerste de kerktoren opdoemen. Rijdend door het mooie, weidse landschap, kwam ik uiteindelijk aan bij de kerk in het centrum van het dorp, omgeven door een mooi dorpsplein. Beelden van de serie Swiebertje schoten regelmatig door mijn hoofd. Bij dat beeld horen termen als eenheid, verdraagzaamheid, sociale controle en een dorpsagent die zijn pappenheimers kent.

Tijdens het congres ‘Jongerenwerk Nieuwe Stijl’ van de MOgroep in Utrecht mocht ik drie workshops ‘Marketingcommunicatie in het Jongerenwerk’ geven. Het was de eerste keer dat ik de workshop in deze vorm gaf.

Het jongerenwerk gaat meer en meer de kant op van het faciliteren van jongeren en individuele begeleiding. Goede ontwikkelingen. Ik zie in de grote steden veel jongeren die vooral gebaat zijn bij intensieve structurele individuele begeleiding. Niet voor een half jaar, maar jarenlang.