Afspraken nakomen, de cliënt betrekken bij de hulp die hij krijgt. Het zijn dingen waarvan de meeste professionals zouden zeggen: dat toen we toch al? Dat weet je toch? Maar door de waan van de dag en door de blinde vlekken die je ontwikkelt, kan een goede bejegening steeds meer op de achtergrond raken, weet Marlies van Oorschot van de Combinatie Jeugdzorg in Eindhoven.

Klachten

Ieder jaar krijgt de inspectie signalen van burgers die ontevreden zijn over de hulp die ze van de jeugdzorg krijgen. In 2014 zijn er 309 klachten binnengekomen, daarvan gingen er 121 over bejegening. Van die 121 klachten gingen er 63 specifiek over tekortschietende bejegening door de jeugdbeschermer.

De inspectie voor de Jeugdzorg vindt dat de “waarheidsvinding” door jeugdwerkers in rapportages en onderzoeken tekort schiet. Ook moeten de professionals beter omgaan met hun cliënten. Er zijn te veel klachten van cliënten die vinden dat ze ‘niet goed geïnformeerd worden’ en zich ‘vals beschuldigd’ voelen. Lees hier meer >>

Jeugdzorgprijs

Van Oorschot organiseert sinds 2000 bij de Combinatie Jeugdzorg in Eindhoven trainingen over bejegening. De training ‘Mijn leven is jouw werk’, waarbij ervaringsdeskundigen de professionals trainen, won in 2005 een Nationale Jeugdzorgprijs. ‘Oud-cliënten vertellen tijdens de training hun ervaringen, zodat men meer bewust wordt van hoe je eigenlijk met de jeugdigen en hun ouders omgaat.’

Hamster

Een van die ervaringen gaat over een meisje dat van een jongerengroep naar een ouderengroep moest verhuizen. ‘Zij had haar spulletjes gepakt en haar hamster in een kooitje meegenomen en werd begeleid naar de andere groep. Bij de voordeur herkent de begeleider de andere collega en raken aan de praat. Zij vergeten voor zo’n tien seconden dat meisje met dat hamsterkooitje onder de arm. Voor haar was het enorm spannend om naar een andere groep te gaan, daar had eigenlijk de aandacht naar uit moeten gaan. Op dat moment voelde ze zich onzichtbaar worden. Zoiets is natuurlijk niet kwaad bedoeld, maar daar moet je je eigenlijk wel van bewust zijn.’

Decentralisatie

Moeten we het nu wel weer over bejegening hebben, dat doen we toch al goed? Dat hebben Van Oorschot en haar collega’s zich natuurlijk ook afgevraagd. Maar het antwoord is volgens Van Oorschot: ‘Ja, dit onderwerp is eigenlijk nooit klaar, want de hulpverlening is geen statisch gegeven. Door de decentralisatie hebben we bovendien te maken met forse bezuinigingen en met flexibele medewerkers in de jeugdzorg. Juist nu moeten we ons extra bewust zijn van onze bejegening.’