Bert Holman was een van de sprekers tijdens het afscheid van Jan Franssen, voorzitter van de Raad van Toezicht, van kennisinstituut MOVISIE op 31 maart. Naast Holman lieten sprekers als Crista Vonkeman (voorzitter Verdiwel), Margot Scholte (lector Maatschappelijk Werk) en Henk Smid (directeur ZonMW) hun licht schijnen over de toekomst van sociale werk. Over de bijeenkomst verscheen deze week een speciale nieuwsbrief.
Zelf stimuleren
Volgens Holman had de sector het tweejarige stimuleringsprogramma Welzijn Nieuwe Stijl, dat loopt tot 2012, zelf moeten starten. ‘Stel dat wij als VWS naar de medische sector zouden stappen, daar een programma starten en vervolgens bepalen wie, wat, waar en wanneer zou moeten doen. Dan weet ik zeker dat we meteen zouden worden weggestuurd.’
Branche speelt geen rol
Doordat branche- en werkgeversorganisaties hun rol niet vervullen, komt een kennisinstituut als MOVISIE in de problemen, meent Holman. ‘In de zorg zijn bijvoorbeeld sluitende CAO-afspraken over her- en bijscholing gemaakt vanwege het enorme belang van het thema. In het sociale veld niets van dat alles. Daar ontwikkelen hogescholen nieuwe interventies in het verlengde van door het ministerie van VWS opgerichte Wmo-werkplaatsen.’
Kennis landt niet
De door kennisinstituten opgezette projecten en interventies landen ‘op de een of andere manier’ niet in het veld, betoogt Holman. ‘Niet duidelijk is wie zich namens het veld wel of ergens niet mee mag bemoeien. Kennisinstituten kunnen hun kennis zodoende niet kwijt aan gemeenten en andere betrokken partijen. En daarvan profiteren de grote adviesbureaus. Zij gaan ervandoor met zorgvuldig ontwikkelde ideeën en producten die ze voor een heel interessante prijs in het veld wegzetten.’
Kapitaalvernietiging
Volgens Henk Smid, directeur ZonMW, is het echter heel gebruikelijk dat de overheid via kennisinstituten als ZonMW innovatieprogramma’s in de medische sector stimuleert. ‘Daar komt bij dat de overheid professionals in de gezondheidszorg al tientallen jaren faciliteert, in de sociale sector is dat nog maar mondjesmaat het geval.’ In zijn visie hebben juist kortlopende pilots en programma’s als Welzijn Nieuwe Stijl nauwelijks rendement. ‘Dat is pure kapitaalvernietiging, als je het mij vraagt. Zet liever in op projecten van minimaal acht jaar. Die leveren pas rendement op.’
Links: Bert Holman: ‘Als iedere euro welzijn vijf euro zorg bespaart, moet je dat doen’, Bert Holman (VWS): ‘Wmo scoort goed’ en Dossier ‘Welzijn Nieuwe Stijl’
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Bron: Foto: Henriëtte Guest
Op onderdelen gelijk, hoewel je nauwelijks een sector kunt beoordelen op “fouten” die je als volledige maatschappij op je “geweten” hebt. Heb het dan liever over “voortschrijdend inzicht”, en kom daarover met elkaar in gesprek. Een stuk constructiever en met minder venijn. En o ja: de sector welzijn was blij met WNST, omdat het woorden gaf aan een beweging die door de sector zelf weldegelijk al in gang gezet was, en die door er de titel “programma” aan te geven meer landelijk draagvlak kreeg. Waarvoor dank, En nu: doorzetten, svp, en inderdaad: samen…..
Holman heeft zonder meer gelijk. Wie daarbij financiert is niet relevant. Als je je waarde niet zelf kunt aantonen aan je financier heb je iets niet goed gedaan.
Aardige redenering van Holman, zeker wat de rol van de branche organisatie betreft, maar hij vergeet wel een belangrijk aspect waardoor zijn redenering onderuit gaat. In de zorg is de overheid wel degelijk bepalend hoe die zorg gefinancierd wordt; zowel op de wijze waarop een burger bijdraagt aan de zorg, als op de wijze waarop handelingen worden betaald. En dat is in eerste instantie door de overheid ingeregeld. Ten aanzien van welzijn zijn partijen per gemeente overgeleverd aan verschillende opvattingen over het nut van welzijnswerk. En de gemeente draait nu op voor de kosten die voor de baat uitgaan. Dat is een probleem dat lang speelt rondom zaken die met preventie spelen. Dus de redenering dat een euro welzijn besparing levert in de zorg klopt, maar de regulerende partij, de overheid, is hier al jaren aan het verzaken. Laat Holman zijn energie daar ook eens aan wijden.