Pro

‘Dit heb ik in de jaren ’80 al eens meegemaakt. Er moest fors worden bezuinigd, en het meest vernieuwende deel van het welzijnswerk legde het loodje. Dat moeten we nu voorkomen. Bezuinigingen moeten juist worden aangegrepen om keuzes te maken voor welzijnswerk dat echt werkt. Denk aan de Eigen Kracht Centrales of sociale bedrijven die een brug slaan tussen arbeidsmarkt en welzijnswerk. Een ander voorbeeld zijn de mentornetwerken die onder meer huiswerkbegeleiding geven of allochtone vrouwen thuis bij een opleiding begeleiden. Dit soort initiatieven moet de ruimte krijgen.

Keuzes maken betekent in mijn ogen ook dat we niet steeds het wiel opnieuw uitvinden, maar goede initiatieven doorontwikkelen. Dat was ook de les uit mijn onderzoek naar de projectencarrousel: dat de vernieuwing niet beklijft, omdat er nooit keuzes zijn gemaakt. Misschien zou het zelfs goed zijn als er nog wat forser wordt bezuinigd. Tenminste als daarmee het oude, verkokerde welzijnswerk van de tweedelijns specialisten die maar één kunstje kennen, het veld zou ruimen. Wat we nodig hebben zijn creatieve generalisten die in de frontlinie in de buurten en wijken werken.

Daniel Giltay Veth, onderzoeker en sociaal ondernemer

Contra

‘Ik geloof daar niet in. Je moet heel erg oppassen dat je het paard niet achter de wagen spant. Als je bijvoorbeeld een streep zet door het jongerenwerk, wat betekent dat dan op termijn voor het leven van jongeren die ervan gebruik maken? Dan kost het de maatschappij veel meer dan wat bezuinigingen nu opleveren. We hebben dat gezien in de jaren ’80, toen er een enorme kaalslag plaatsvond. Gevolg daarvan was dat we met een hele verloren generatie hebben gezeten. Als je nu weer zo rücksichtslos het mes in het welzijnswerk zet, lopen we weer een groot risico op een volgende verloren generatie.
Als ik dan toch een verantwoordelijke daarvoor mag aanwijzen, dan zijn het de opdrachtgevers, de gemeenten. Die zijn kennelijk niet in staat om duidelijke doelstellingen voor het welzijnswerk te formuleren. Als vakbond zijn we echt niet tegen vernieuwing en herbezinning. Integendeel, ik denk dat het de drijfveer moet zijn om continu het werk te verbeteren. Duidelijk is dat de bezuinigingen ons dwingen om keuzes te maken. Je moet er alleen wel voor zorgen dat het de juiste zijn. Daarom moeten die samen met de professionals, de welzijnsorganisaties en de cliënten tot stand komen. En niet gedicteerd door opdrachtgevers die alleen maar op de centen letten.’

Hans Wijers, bestuurder bij Abvakabo