Concreet betekent dit, dat er de komende vier jaar 13,1 miljoen minder welzijnssubsidies te verdelen zijn. Dit bestaat onder andere uit gemiddeld 10 procent minder uitgaven aan subsidies en verder optimalisering van het beheer van panden. Onze panden? Dat weten we nog niet, want wie er minder subsidie krijgt en hoeveel dat is, dat is nog niet duidelijk. Geïnvesteerd wordt er gelukkig ook, maar helaas niet (direct) in het welzijn. Er gaat eenmalig 165 miljoen en structureel vijftig miljoen naar onderwijs, economie, werk, armoedebeleid, duurzaamheid, wonen, mobiliteit en veiligheid.
MOOI voert ook in Zoetermeer flink wat welzijnswerkzaamheden uit en ook daar blijven we niet buiten schot. Er is in het Zoetermeerse nog niet precies duidelijk hoeveel er op welzijn wordt gekort. Een vooraankondiging gaf aan, dat er in 2012 op de grote instellingen 350.000 euro wordt gekort. Daarnaast wordt er in de periode tot 2017 in de hele stad 17 miljoen bespaard.
Wat een cijfergeweld. We hebben nog geen 100 procent duidelijkheid, maar dat het pittig gaat worden, dat is overduidelijk. Is er dan geen enkel gemeentelijk lichtpuntje? Jawel hoor, de gemeente Zoetermeer blijft in totaal 13 miljoen euro investeren in de stad, gelukkig ook weer in welzijn. Zo, die is ‘in the pocket’!
En nu? Bij de pakken neerzitten? Kan, maar dat is niet des MOOIs. We blijven werken voor die kwetsbare groepen in de Haagse en Zoetermeerse samenleving; jongeren met een lage tot zeer lage opleiding, ouders met opvoedingsvragen, nieuwe burgers die zelf niet in staat zijn hun plaats in onze samenleving te creëren, werklozen, kwetsbare ouderen, zieken, gehandicapten; wij zijn er voor hen! We willen hen, ook zonder die voor ons zo noodzakelijke subsidie, kansen blijven bieden om zich te ontwikkelen en volwaardig mee te kunnen doen in de samenleving. Net als altijd, maar binnen onze huidige mogelijkheden, dat dan weer wel.
We blijven zoeken naar nieuwe mogelijkheden in straten, buurten en wijken en blijven vooral denken in kansen in plaats van (financiële) beperkingen. Alert en scherp, met in ons achterhoofd, dat na het zure altijd het zoete komt. Of, om alvast in de sfeer van het komende WK te komen: een bal kan raar rollen, maar eenmaal uitgerold zetten we samen een nieuwe aanval op! Aanvalluuuuuh!
Dik Hooimeijer (1954) is lid van de raad van bestuur van Stichting MOOI, een welzijnsorganisatie in Den Haag, Zoetermeer en omstreken. Binnen de organisatie heeft hij Marketing & Innovatie als aandachtsgebied. Sinds 1975 is hij werkzaam in de welzijnssector. Hij noemt zichzelf een absoluut welzijnsdier, maar is ook een oprecht criticaster. Naar zijn oordeel is het welzijn te weinig innovatief en speelt het niet altijd in op de tijdgeest.
