Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Aapjes kijken

‘Ontwikkeling en uitvoering van sociaal beleid gaat niet over aapjes kijken, maar over echte mensen’, sprak de oprichter van straathoekwerk twintig jaar geleden. Twee weken geleden mocht ik op uitnodiging aapjes kijken in Oud Krispijn, gemeente Dordrecht. De organisatie sprak over wat eens een ‘beestenbende’ was en nu is veranderd in een keurige wijk.
Aapjes kijken

Lees hier meer blogs van Jillis Kors >>

De bewoners en ondernemers dachten daar echter anders over en hadden de veranderingen niet geaccepteerd. Een groepje ‘experts’ ging op ‘wijksafari’ met als opdracht advies te geven over de manier waarop burgers betrokken kunnen raken bij beleid. De eerste stop was een desolate vlakte van beton en architectonisch groen waar, zoals het op safari hoort, op gepaste afstand werd gekeken naar aapjes, in dit geval jongeren.

Hoe zouden zij ooit betrokken kunnen raken bij beleid en hoe zouden beleidsmakers ooit invulling kunnen geven aan de wilde ideeën van de groep? Als een echte verkenner overwon ik angst en snobisme en sloop met tegenwind (zo ruiken de aapjes je niet) naar de jongeren. ‘Hé meneer!, alles goed?’ Een breed lachende jongen met twee gouden tanden ontdekte mij en deed zijn verhaal. ‘We hadden eerst een pannakooi en nu zitten we in een betondorp zonder pannakooi. Er is helemaal niet naar ons geluisterd.’

Na tien minuten was de conclusie: het beleid voor de wijk is niet geslaagd, omdat er onderscheid wordt
gemaakt tussen apen en mensen. ‘Voor ons is het spannend om in gesprek te gaan met burgers. Loslaten is moeilijker dan gedacht’, sprak de beleidsmaker. Sociaal beleid gaat niet over aapjes kijken.
Mijn advies aan beleidsmakers was simpel. Stel natuurlijke wijkontwikkeling centraal, waarin beleid wordt ontwikkeld op basis van inzichten die bewoners hebben over de wijk. Schokkend vond ik dat twintig jaar later beleidsmakers nog altijd bewoners zien als apen die voorzichtig benaderd moeten worden. Naar mijn mening is er nog een lange weg te gaan om te komen tot natuurlijke wijkontwikkeling.

De kracht van burgers is waardevol, maar de kracht van beleid is sterker. De beleidsmedewerker die beide weet te verbinden moet waarschijnlijk nog geboren worden en loopt hopelijk over twintig jaar vrij rond.

 

Jillis Kors, (Groningen, 1974), opleidingen Cultureel Maatschappelijke Vorming en Sociologie, is docent/onderzoeker en voorzitter van het SROI netwerk voor Nederland en Vlaanderen. Volg Jillis op Twitter via @Jilliskors >>

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.