In de vorige gastblog schreef Petra Jorissen over de ‘can-do-methode’ >>

‘We kunnen als gemeente goed hulp gebruiken van een partij die de facilitator-rol oppakt om lokaal de samenwerking binnen een wijkteam aan te jagen en inhoudelijk vorm te geven, maar ook om de afstemming tussen wijkteams, huisarts en POH-ggz te verbeteren’, zei de wethouder. Ik was verrast door zijn woorden. ‘Wij krijgen steeds meer verzoeken gericht op het helpen verstevigen van de verbinding in een wijkteam’, zei ik, ‘en deze aanpak laat goede resultaten zien.’

Aansluiten

Hoewel ik alweer een half jaar meedraai als directeur van de RINO Groep, ben ik nog altijd bezig met een kennismakingsrondje langs stakeholders. We willen blijven aansluiten op de wensen uit de praktijk en beleid, dus dat maakt contact met de mensen uit de praktijk en beleid van onschatbare waarde.

Wie doet wat

‘De afstemming op lokaal niveau binnen wijkteams verloopt nu nog niet overal goed’, aldus de wethouder met wie ik kwam kennismaken. ‘Vooral niet tussen huisartsen, POH-ggz en wijkteams. En het is juist belangrijk dat iedereen weet wie welke rol en verantwoordelijkheid heeft en dat er duidelijkheid is over hoe en wanneer doorverwijzing plaatsvindt. Maar centrale sturing is niet het antwoord. Hoe kunnen we professionals binnen het wijkteam steviger in het zadel zetten, faciliteren? Een platform, waar zorgprofessionals met elkaar in gesprek kunnen gaan, is zéér welkom.’

Sociale wijkteams

Voor professionals hebben de decentralisaties een compleet nieuwe manier van werken tot gevolg die een nauwe samenwerking in multidisciplinaire sociale wijkteams vereist. Maar juist die samenwerking tussen verschillende disciplines blijkt in de praktijk lastig. Diverse knelpunten signaleren we: de verschillende professionals spreken een andere ’taal’ of er ontbreekt een gedeelde visie.

Uitdagingen

Er zijn diverse uitdagingen. De decentralisatie vereist goede samenwerking tussen de disciplines, goede diagnostiek om te bepalen wie met lichte hulp verder kan en wie zwaardere hulp nodig heeft, goede onderlinge afspraken over taken, verantwoordelijkheden en onderlinge terugkoppeling over cliënten. Overeenstemming in ‘taalgebruik’, terminologie en de manier van terugkoppeling moeten ervoor zorgen dat de verschillende zorgprofessionals in een wijkteam elkaar goed begrijpen.

Indicatie

Helaas loopt het op deze punten momenteel nog niet goed. Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer trok onlangs op de website van Zorg+Welzijn aan de bel. Door de transitie hebben hulpbehoevende kinderen in eerste instantie te maken met het generalistische wijkteam. De samenstelling van die teams is volgens haar niet altijd optimaal om de juiste hulp te bieden. Ook worden kinderen volgens haar niet altijd goed geïndiceerd.

Onderlinge verbinding

Integrale zorg in wijkteams kan pas goed van de grond komen door de onderlinge verbinding tussen professionals te verstevigen, het specificeren van taken en verantwoordelijkheden, het formuleren van een gedeelde visie en vooral: door elkaars ‘taal’ te leren spreken. De RINO Groep biedt professionals daarom onder meer een platform voor gesprek en organiseert workshops voor professionals met als doel verbetering in de afstemming tussen professionals in het wijkteam, het specificeren van elkaars taken en verantwoordelijkheden, het formuleren van een gedeelde visie.

Dr. Hedda van ’t Land is Directeur van de RINO Groep in Utrecht.