In zijn vorige blog raakte Marcel zijn dochter kwijt. 

Bekende Nederlanders hebben enorme invloed via de mediakanalen op hoe ‘de Nederlander’ denkt over mensen met een beperking. Als zij op een waarderende wijze spreken en omgaan met mensen met een beperking versnelt dit de adaptie van inclusie bij anderen. Tenslotte dragen bekende Nederlanders dan bij aan de identificatie met het leven en werken van mensen met een beperking. De invloed meningen van deze ‘leidinggevenden in opinies’ is van een niet te onderschatten rol. Om inclusiviteit te waarborgen is dus inclusief leiderschap nodig. In woord en gedrag.

Diversiteit als hulpmiddel

Diversiteit wordt al gezien als hulpmiddel om organisatiesprestaties te verbeteren. Het is fijn als mensen van verschillende afkomst hun eigenheid kunnen behouden. Ook voor mensen met een beperking geldt dit in hoge mate. Het is een onderbelicht thema waar BN’ers aan zouden kunnen werken. Zij zijn in weze ook rolmodel in onze huidige maatschappij.

Geen grap

En dat betekent iets anders dan sec geld inzamelen voor invalide kinderen. Dat is rolbevestigend voor velen die een persoon met beperking nog ziet als hulpbehoevend. Als cabaretier grappen maken over ‘mongolen’ of ‘dementen’ is niet meer van deze tijd.

Sporten

Wat wel kan is veel simpeler. Zorg dat kinderen met een beperking kunnen gaan sporten in dezelfde sportclub als waar anderen sporten. Zorg dat het mogelijk is dat mensen in een rolstoel wel goede plaatsen krijgen bij een concert of voorstelling inplaats in het verdomhoekje. Zorg dat je eens een leuke foto plaatst in je krant of magazine van iemand in een rolstoel beste baas Telegraaf, en niet altijd het geijkte plaatje van een oude dikke kreupele vent in een rolstoel uit de jaren vijftig. En gun iemand die blind is een goede baan, anders dan een lullige secretariaatsfunctie. Dat soort dingen. Dat moet toch niet moeilijk zijn Mark, Twan, Glennis, Nazneen, Max en Marjan?