De vorige keer stelde Hans dat het sociaal zwakste belang bij digitalisering op achterstand staat >>
Wat als welzijnsorganisaties verantwoordelijkheid nemen om de meest kwetsbare burgers digivaardig te maken, om een nog groter wordende maatschappelijke kloof tussen have’s en have-not’s te voorkomen? Met inzet van sociaal werkers die het dichten van die digitale kloof als hun top-prioriteit zien in hun streven mensen te ondersteunen in zelfredzaamheid en participatie. Ook wanneer die al digitale cursussen in de bieb hebben gedaan en het daarna zelf moeten waarmaken.
Digital savvy
Wat als met deze digital savy professionals een landelijke beweging ontstaat? Waarbinnen sociaal werkers elkaar opzoeken, van elkaar leren, anderen erbij betrekken en samen dit onderwerp op de (politieke en bestuurlijke) agenda zetten. Wie mee wil doen mag zich bij mij melden.
Niet standaard
Er wordt gezegd dat 74 procent van de zorgmedewerkers nog onderscheid maakt tussen ICT kosten en budgetten voor de zorg voor cliënten. Vormen van e-health hebben zich tien jaar geleden al bewezen, maar worden nog steeds niet overal standaard aangeboden in het sociaal domein.
eSkills
Slechts een kwart van de werkende generatie van 45 jaar en ouder in Nederland is actief bezig zich digitale vaardigheden eigen te maken via advies en training. Daarnaast zoekt 15 procent van de 55-plussers advies of training om online content te creëren. (Bron VMWare, 2015, uit CIO 3.0, Zwiggelaar en van Luxemburg) Laat nou net een aanzienlijk deel van de sociaal werkers in die leeftijdsgroepen vallen. En laten eSkills nou belangrijker worden, wetende dat je langer door moet voor je met pensioen mag.
Wat kan je er aan doen?
Er zijn vier ego-motieven die de voordelen van digivaardigheid voor je schetsen:
- Gemak: Moet je veel moeite doen om je doelgroep te bereiken? Spreek je boodschap in een video uit en deel die op social media. Scheelt je heel veel tijd met printen en langs de deur gaan en vergroot je bereik.
- Financieel voordeel/economische redenen: Wil je geen kennisachterstand oplopen en bang zijn daardoor je baan te verliezen? Jezelf bijscholen op je digitale vaardigheden helpt om duurzaam inzetbaar te zijn als medewerker. Dat geeft rust en veiligheid.
- Imago/uitstraling: Een kennisachterstand doet wat met je. Ik zie huilende sociaal werkers die niets van dat digitale gedoe snappen. Sluit digivaardig aan bij je doelgroep. Dan hoor je er bij. Bovendien geeft het ook naar je collega’s, leidinggevende en je samenwerkingspartners een goed signaal af wanneer je bij de tijd bent.
- Coolnes: Hoe cool is het als je een Tiktok-contest organiseert in het meidenwerk. Of een online survey houdt om meer wijkbewoners te betrekken bij wat zich afspeelt. Of je wekelijkse wijkteam-spreekuur met Facetime of Zoom afwisselt. En natuurlijk op LinkedIn en Twitter je succesvolle aanpak laat zien. Volgens mij ben je dan übercool bezig!
Brengt dit je op een idee? Laat het weten in een reactie!
Lees ook mijn boek dat in oktober bij Zorg+Welzijn verschijnt: Digivaardig sociaal werk, handboek voor de digitale transitie. Het is nu al hier te bestellen >>
Zolas op de website ben mee eens, echter hoe lang kan je bijbenen vraag ik me af, technologie ontwikkeld zo snel dat wat je vorig jaar deed al niet meer van toespassing is
Wesley, dat klopt. Technologische ontwikkelingen gaan snel en bijblijven is soms lastig. Tegelijk is er niemand die van je vraagt meteen het nieuwste te omarmen. Kijk naar je doelgroep en hoe zij digitaal te bereiken zijn. Dat geeft al veel houvast. Succes.