De vorige keer introduceerde Fawzi zijn boze buren Henk en Ingrid >>

Wat is er gebeurd? Onder het genot van een bakje koffie vertelt buurvrouw Ingrid haar verhaal. Sinds mei 2015 komt de hoofddoek dragende Fatima van de thuiszorg een keer per twee weken langs voor het huishouden. Maximaal 120 minuten is Fatima binnen. Voor een gezellig praatje is geen tijd. Deze situatie irriteert mijn buurman en buurvrouw mateloos. Vorige week woensdag barstte de bom. Uit pure frustratie stelde Henk een ultimatum aan Fatima: ‘Doe je “luizendoek” af of ga anders maar weg.’

Iedereen is gelijk

De uitspraak van Henk was tegen het zere been van Fatima. Hysterisch vertrok Fatima naar huis. Volgens Ingrid kreeg Henk nog allerlei verwensingen in het Marokkaans naar zijn hoofd geslingerd.  Gisterenmorgen kwam Evie van het wijkteam verhaal halen bij mijn buren. Zonder enig weerwoord te vragen werd Henk voor racist uitgemaakt. Evie legde in Jip en Janneke taal uit dat iedereen in Nederland gelijk is. Slechts vijftien minuten nam Evie de tijd voor mijn lieve buren.

Racist?

In mijn ogen is Henk geen racist. De opmerking richting Fatima komt voort uit onmacht en onbegrip van het huidige Nederland. De generatie ouderen van Henk en Ingrid heeft altijd hard gewerkt. Na de Tweede Wereld Oorlog moest Nederland worden opgebouwd. Voor studie en verdieping in andere culturen en geloven was géén tijd. Henk en Ingrid waren allang blij met een vrije dag per week en twee weken met de vouwwagen naar Oostenrijk. Verder speelt mee dat de generatie van Henk en Ingrid weinig uiting geeft aan opgekropte gevoelens en een minder sociaal wenselijke woordenschat hanteert dan de Evie’s van deze wereld.  Zolang ik Henk ken zegt hij altijd: ‘Iedereen is voor mij gelijk zolang je maar hard werkt en geen rottigheid uithaalt.’

Eenzaamheid

Veel ouderen, zoals Henk en Ingrid, zijn eenzaam. Dat blijkt uit verschillende onderzoeken. Voor de meeste ouderen is het sociale contact met een medewerker van de thuiszorg een welkome afleiding uit de dagelijkse sleur van het bestaan. Door de transformatie in het sociaal domein is er een abrupt einde gekomen aan het wekelijkse sociale contact met de dames van de thuiszorg. Huishoudelijke verzorging is meer dan alleen poetsen. De dames van de thuiszorg bieden een luisterend oor en zijn een steun toeverlaat voor veel ouderen. Vaak weten de dames meer dan de eigen kinderen. Ouderen willen hun kinderen niet belasten. Zij hebben hun eigen leven.

Granny’s Finest

Helaas bieden veel gemeenten en wijkteams geen duurzame oplossing voor het bestrijden van eenzaamheid onder ouderen. De Evie’s van deze wereld zijn niet geïnteresseerd in het helpen van mensen. Zij denken in protocollen en procedures. Daarom vind ik dat het bedrijfsleven in dit gat moet springen. Zo ben ik een groot fan van Granny’s Finest. Onder begeleiding van jonge ontwerpers breien ouderen truien, mutsen en andere hoogwaardige handgemaakte producten. De ouderen krijgen géén geld, maar worden uitbetaald in de vorm van gezellige uitjes. Het is jammer dat er in mijn woonplaats nog geen Granny’s Finest is. Heel toevallig weet ik dat Ingrid goed kan breien.

Wat is jouw oplossing om de eenzaamheid onder ouderen duurzaam te bestrijden?  Stuur een e-mail naar f.salih@kennis-express.nl of laat het me weten via https://www.twitter.com/jeugdbeleid.