Vorige keer blogde Maritza over regelstress >>

Maar waarom een dwarsdenkersdiner? Door het lectoraat Lokale Dienstverlening vanuit Klantperspectief (HAN) was er aan deze mensen gevraagd om mee te denken over hoe burgers, professionals, onderwijs en onderzoek elkaar kunnen versterken. Mensen, waarvan we vermoedden dat ze over grenzen heen kunnen denken, zich niet zouden storen aan schotten en regels. En zo stonden we daar, elkaar niet kennend, ietwat onwennig, maar allemaal bestempeld als dwarsdenkerig.

Bijdrage leveren

Bijvoorbeeld Colet van vijftien, een leerling van de vrije school, achter het fornuis met Pieter van in de tachtig, die de belangen van ouderen in zijn gemeente behartigt. Jeroen van vijftig, werkeloos, maar gedreven om een bijdrage aan de maatschappij te leveren, samen met Greet, een docente drama. Wat drijft deze mensen? Wat hebben ze gemeen?

Inclusie

Allereerst een grote mate van inclusie. Iedereen kan en mag erbij horen en als dat niet meteen vanzelf lukt, dan zijn we samen verantwoordelijk om dat mogelijk te maken. Er kwamen mooie verhalen tijdens het koken voorbij. Over het vinden van werk tegen alle stromen van de WW in. Over genieten of juist peinzen op je oude dag. Over niet de hele dag je mobieltje in je hand hebben, maar dingen doen die er echt toe doen. En over datgeen waar je voor staat in je leven. En zo dwars was het eigenlijk niet, want we vinden samen zijn en samen doen normaal, daar in die keuken.

Integraal pgb

De term dwarsdenkers doet me ook denken aan Yolan Koster, wethouder in Woerden. Zij maakt zich al jaren hard voor een integraal pgb voor gezinnen met een complexe zorgvraag. Een pgb waarmee er één budget komt vanuit de gemeente en de leden van het gezin niet meer opgezadeld worden met de verschillende indicaties, plannen van aanpak, geldstromen en organisaties die voor geen meter samenwerken. Want waarom moet arbeid vanuit het UWV komen en zorg vanuit de gemeente? Of uit de WLZ, maar onderwijs dan weer niet? De gemeente Woerden regelt bij het integraal pgb aan de ‘achterkant’ dat de geldstromen samenkomen en er is één plan en één verantwoording.

Kwaliteit van leven

Als je Yolan hoort over dat integraal pgb dan snap je niet waarom dit geen vanzelfsprekendheid is. Zo groot is de bijdrage aan de kwaliteit van leven van het gezin als rompslomp en schotten wegvallen. Maar je hoort ook dat er in de hoge bomen van UWV en overheid nog maar weinig dwarsdenkers te vinden zijn. Hierdoor heeft het jaren geduurd voordat er een pilot kon starten en is het nu niet eens zeker is dat de gemeente zijn geld krijgt. En dat terwijl een integraal pgb de maatschappij veel geld scheelt, alleen al door de vermindering van de bureaucratie. Daar zouden de beleidsmakers toch blij van moeten worden.

Ode aan de dwarsdenkers

Dit blog is dus een ode aan de dwarsdenkers. Zij die het mogelijk maken om samen zijn en samen doen normaal te vinden. Zij die het verschil kunnen maken in een maatschappij die kampt met extremen. Zij die creatieve oplossingen kunnen bedenken. Waardoor burgers optimale inspraak en regie krijgen. En gezien worden in wat ze wel én wat ze niet kunnen. Met andere woorden: dwarsdenkers sta op, Nederland heeft jullie nodig.