Afgelopen maand was het weer zover. Er was weer een uitgifte zoals wij dat noemen. Een actie waarbij mensen die bij ons op een lijst staan een uitnodiging krijgen om spullen op te komen halen. Zomaar.
Uitgifte-actie
Deze acties worden voor een groot deel mogelijk gemaakt door een lokale supermarkt. Maar eigenlijk gebeurt dit door de inwoners van het dorp. Wanneer deze supermarkt een spaaractie heeft, kunnen klanten ook zegels in een bus doen voor ons Inloophuis. En zo was er deze maand voor ieder van onze lijst een vleespakket. En er was zelfs zoveel voor ons gespaard, dat er in mei nogmaals kan worden uitgedeeld! Maar de mensen gingen niet alleen met een vleespakket naar huis. Rond de jaarwisseling hadden we een inzamelingsactie. Mensen konden spullen uit hun kerstpakket inleveren bij ons. Dat heb ik geweten, mijn kantoor stond behoorlijk vol! Dit alles, nog aangevuld met wat extra’s van de supermarkt, maakte dat mensen met volle tassen de deur uit konden gaan.
De rol van het Inloophuis
De rol van het Inloophuis is vooral een bemiddelende. Wij brengen vraag en aanbod bij elkaar. Mensen willen hun dorpsgenoten best helpen, maar wie heeft die hulp echt nodig? En hoe bied je dat dan aan? En aan de andere kant: hoe lastig is het vragen om hulp?
Laagdrempeligheid
In de afgelopen jaren hebben wij een lijst met namen opgebouwd van mensen die iets extra’s goed kunnen gebruiken. Ook hierbij staat de laagdrempeligheid hoog in ons vaandel. We hebben wel een richtlijn, iemand met een kortingspas van de gemeente komt in ieder geval in aanmerking, maar er gaan geen moeilijke formulieren aan vooraf en wanneer iemand net buiten de richtlijnen valt kunnen wij toch beslissen dat diegene wél op de lijst komt. We maken geen reclame voor deze lijst, de aanmeldingen komen via via en na een actie komen er altijd wel weer mensen bij. Wanneer mensen twee keer niets zijn komen ophalen gaan ze van de lijst af. Zo blijft deze actueel.
Wat wel en niet doen?
Om deze acties goed te laten verlopen zijn er een paar dingen ontzettend belangrijk:
- Zorg dat er maar een beperkt aantal mensen toegang heeft tot de gegevens van de lijst. Ook met het uitdelen is het belangrijk dat er betrouwbare vrijwilligers betrokken zijn.
- Voor en door inwoners. Laat het een actie zijn van het dorp of de wijk. Dus niet de organisatie als hoofdactor, maar meer als faciliterend orgaan.
- Gevers, ontvangers en uitdelers staan op dezelfde lijn. Niemand is meer dan de ander.
- Mensen mogen spullen komen halen en dat zo anoniem mogelijk doen. Maar bied ook altijd de mogelijkheid tot ontmoeting en een goed gesprek. Bij ons is er altijd een kop koffie en wat lekkers in een andere ruimte dan waar uitgedeeld wordt. Hier zijn ook gastvrouwen- en heren aanwezig.
- Korte lijnen. Snel kunnen schakelen is een belangrijke factor. Wanneer mensen worden doorverwezen en lang op een antwoord moeten wachten is het moment voorbij.
- Terugkoppeling: laat de mensen die spullen hebben geschonken weten hoe de actie is verlopen. Dit kan bijvoorbeeld via (social) media.
Samenredzaamheid
Het belang van dit soort acties is moeilijk in cijfers te vatten. Dat maakt het vertellen van verhalen juist zo belangrijk in dit werk. Het is mooi te ervaren dat mensen elkaar iets gunnen, zeker ook aan hun dorpsgenoten. Het is mooi te zien dat mensen door dit soort acties net weer wat meer lucht krijgen in al het gepuzzel met de financiën. De nadruk wordt vaak gelegd op zelfredzaamheid, maar waar een gemeenschap echt sterker door wordt is samenredzaamheid.
