De vorige keer vroeg Marianne zich af wat beter is, zelfmoordpoeder of een zelfhulpboek >>
Had Jezus een Voltooid Leven-wens? ‘Deze journalist vergelijkt in zijn artikel appels met bananen.’ Het is de eerste reactie die hij geeft. ‘Ik ben niet christelijk opgevoed maar als hij schrijft dat Jezus de moed opgeeft… Is dat wel zo? Jezus vroeg zich op dat moment toch af waarom God hem verlaten had?’ Het was toch geen kwestie van niet meer willen leven, zo vraagt mijn vader zich af. En dan nog: waarom zou God Jezus wel kunnen redden, en mijn zus haar vader niet? Mijn zus staat namelijk niet achter de gedachte en de wens van ons beider vader.
Het individu staat alleen
Mijn vader heeft ook de neiging zich na lezing van dit artikel wéér te moeten verdedigen. ‘Met deze wens ga ik absoluut niet over één nacht ijs. Want ik wil beslissen. En dan ook pas nadat ik er lang en heel breed over na heb gedacht.’ Hij ziet het christendom/God plus de machthebbers en gemachtigden, zoals multinationals en regeringen, parlementen en rechters wederom recht tegenover het individu staan. Het individu wil onder die macht vandaan. Maar dat mag niet.
God en overheid beslissen
Als individu te veel een eigen mening hebben? Dat beïnvloedt de gevestigde machtsverhoudingen. Zowel binnen het christendom als ook bij de machthebbers en gemachtigden. ‘Tot op heden mogen wij niet zelf beslissen over dood en leven. Dat bepalen God en de overheid. God is toch almachtig? Laat Hem dan de oorlogen uitsluiten. En de overheid mag mij er wel op uit sturen om te doden of gedood te worden (oorlogen)?’ Ook dat gaat er bij hem niet in.
Men groeit weer niet naar elkaar toe
Uiteraard heeft hij als niet-christen zo zijn eigen gedachten over het geloof en God. Wat hem aan dit artikel nog het meeste raakt? Voor Christenen is dit artikel gesneden koek en niet-christenen zeggen wellicht: zie je wel, ‘ze’ leren niks. ‘Dat een wetenschapper/filosoof op deze wijze schrijft.. Hierdoor worden de tegenstellingen nog weer scherper en komt men niet dichter naar elkaar toe.’
Incontinent zijn en mijn haar niet zelf kunnen kammen
‘Heeft de auteur wel in de gaten wat het betekent om ouder te zijn? Niet meer mijn eigen veters strikken, incontinent zijn, geen seks meer hebben, niet of nauwelijks kunnen lopen, zelf mijn haar niet kunnen kammen, etc?’ En dan heeft mijn vader het alleen maar over de fysieke terugval. ‘Nu jij mij vroeg om dit artikel te lezen en er mijn eigen reacties op te geven, merkte ik ook geestelijke achteruitgang. Tien à vijftien jaar geleden had ik binnen een kwartier mijn gedachten hierover wel geordend en opgeschreven. Nu kost het mij veel moeite.’ Dat besef doet hem veel, merk ik.
Goede zorg neemt de wens niet weg
De auteur van dit artikel gooit mijn vader op één hoop met mensen die in een wanhopige situatie zelfmoord plegen. Ook dat stuit hem tegen de borst. En hij vindt de argumenten in dit artikel te goedkoop. De laatste aantekening van mijn vader: wie of wat maakt mijn leven, bijvoorbeeld in een rolstoel, waardevol? Hoe goed bedoeld ook: het leveren van goede zorg is niet automatisch gekoppeld aan de wens om verder te leven.
