Ondanks dat ik in mijn achterhoofd bedacht dat dit niet hoort/niet professioneel is, zei ik: ‘Vooruit, op de wang dan’. Het meisje gaf een kusje op mijn wang en liep stralend en zingend naar buiten: zo alleen zo alleen.. waar ga je henen..
Onprofessioneel gehandeld
Een paar dagen later kreeg ik een mail van de groepsleiding van dit meisje. Ik had onprofessioneel gehandeld. Op de woning was de regel dat er geen kusjes werden gegeven. In je stage leer je.
Zintuigen prikkelen
Deze ervaring kwam weer bovendrijven nadat een bekende ‘Beau 5 days inside’ had gekeken. In de aflevering was presentator Beau van Erven Dorens vijf dagen bij Sherpa, een instelling voor meervoudig geestelijk en lichamelijk gehandicapten. Mijn bekende vond dat er in de aflevering, wel erg intiem geknuffeld werd door een begeleider met een cliënt. Ik had dit nooit zo gezien. Ik vind het normaal. Ik werk zelf ook met mensen met een ernstig meervoudige beperking. Juist deze mensen hebben vaak behoeften aan sensopathische activiteiten. De zintuigen prikkelen. Dat is waar zij van genieten. Het tastzintuig is er hier één van. Aanraken/masseren hoort hier in mijn ogen net zo bij als het laten ruiken van geuren. Zie het als een kind. Een grote baby. Baby’s knuffel je ook. Vaak gebeurt het ook dat cliënten helemaal geen familie hebben om met ze te knuffelen. Zij hebben alleen de begeleiding.
Kus op hun voorhoofd
Ik geef mijn cliënten ook weleens knuffel. En ik stoei ook weleens met ze. Voor het slapen gaan zing ik een liedje voor ze, lees ik voor uit een boek en zelfs, ja zelfs, geef ik enkele cliënten af en toe een kus op hun voorhoofd voor het slapen gaan.
Per situatie anders
Heb ik dan niet geleerd van de ervaring tijdens mijn stage? Ik zeg je eerlijk, ik had er niet eens meer aan gedacht tot dit onderwerp ten sprake kwam. Ik vind dat dit per situatie en cliënt verschillend is en er geen sprake van een eenduidige ‘ja’ of ‘nee’ kan zijn. Ook per doelgroep. In de GGZ zou ik dit nooit doen. Ook niet bij cliënten met ‘hoog niveau’.
Waar ligt de grens?
Maar kan dit? Waar ligt de grens? Stel: je cliënten hebben allemaal behoefte aan een knuffel en het ‘schattige meisje’ krijgt ze van iedereen en de kwijlende wat minder aandoenlijke cliënt niet? Is dat eerlijk? En mag een mannelijke begeleider ook stoeien met vrouwelijke ernstig meervoudig beperkte cliënten? Mag een knuffel wel en een welterusten kusje niet? Wat als iemand qua IQ een licht verstandelijke beperking heeft en sociaal emotioneel een kindje van drie is. Mag zij dan wel een kusje? Dat maakt de situatie voor mij dan weer net even anders. Dat zou ik dan weer niet doen.
Wat denk jij?
