Vorige keer blogde Hans over het einde van de zomer >>

Ze draaide zich resoluut om en beende weg. Even daarvoor was ze naar me toe gekomen om te informeren of de social media workshop die ik ging geven wel iets voor haar was. We waren op een regionaal loopbaan-event van de vakbond CNV. Ik was daar de social media vraagbaak en gaf er twee workshops. Voor een doelgroep van werkers in het sociaal domein die binnen hun functie competenties wilden aanscherpen en talenten wilden ontwikkelen of na ontslag een nieuwe baan probeerden te vinden.

Jezelf laten zien

‘Ik doe niks met Facebook. En ik hoef mezelf ook niet te laten zien. Mijn klanten wonen op het terrein en die komen vanzelf naar mijn activiteit. Dus ik vraag me echt af of deze workshop wel iets voor me is.’

Uitdaging

Goede vraag. Er waren namelijk genoeg andere “aanbieders” die minsten even interessante kennis wilden delen om de aanwezigen verder te kunnen helpen. Maar ik neem niet snel genoegen met zo’n stellingname. Ook nu weer voelde ik me uitgedaagd om daar iets tegenover te stellen.

Informele netwerken

Ik opperde dus dat social media waarschijnlijk aansluit bij de leefwereld van de deelnemers aan haar activiteit. En anders vast wel aansluit bij de familie en andere sociale contacten rondom die deelnemer. En dat je als werker via social media deel uit kunt gaan maken van die informele netwerken.

Netwerken

Ook gooide ik in de strijd dat je in deze tijd als medewerker door je organisatie als ambassadeur kan worden gezien, die bijdraagt aan het beeld dat anderen “van buiten” van de organisatie hebben. En dat het tegenwoordig een competentie is dat je zichtbaar bent en je weet te verbinden aan derden, netwerken dus, ook online.

Kansloos

Kansloos. Haar gezicht betrok. De ogen werden nog feller dan ze al waren (eigenlijk prachtig om te zien) en met een wegwerpgebaar (ok, dat had ik niet moeten doen) voegde ik er aan toe dat ze het natuurlijk zelf moest weten. “Nice try” riep ze uitdagend en weg was ze.

Kop in het zand

Mocht jij jezelf hierin herkennen, mijn excuses als ik je het gevoel gaf dat ik zat te pushen. Maar van de andere kant, ik blijf wel bij mijn mening dat je in deze tijd niet langer je kop in het zand kan steken wanneer het gaat om digitale middelen binnen je werk. Middelen  die je doelgroep waarschijnlijk al gebruikt. En anders hun netwerk wel. Nu jij nog.  Je mag me altijd bellen of mailen.

Hans Versteegh