Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog: Politiek correct gedoe?

Ze is zelfstandig ondernemer en stuurt een team van zo’n tien mensen aan. Welk beeld heb je bij deze dertiger, als je dit weet? Ze heeft ook hbo pedagogiek gestudeerd. Zie je deze vrouw al een beetje voor je? Én ze is slachtoffer van verwaarlozing en misbruik in haar jeugd. Voel je hoe je beeld van haar meteen verandert? Dat komt door de informatie over wat haar is aangedaan, maar ook het woord ‘slachtoffer’ doet je idee over haar verschuiven.
Merel van Dorp is journalist en sociaalwetenschapper, gespecialiseerd in jeugdzorg en risicojeugd.

De vorige keer beschreef Merel waarom we méér moeten doen dan signaleren van kindermishandeling >>

Enige tijd geleden had ik met iemand van CoMensha – centrum tegen mensenhandel – een discussie over de term ‘slachtoffer’. Konden we dat woord vermijden op het congres dat ik zou leiden? Kon ik als dagvoorzitter zeggen: “Minderjarigen en volwassenen die te maken hebben met mensenhandel of uitbuiting”?

Kriegelig

In eerste instantie werd ik een beetje kriegelig. Al dat politiek correcte gedoe. Konden we het beestje niet gewoon bij zijn naam noemen? Ik heb dat ook bij de zo ongeveer verboden aanduiding ‘allochtoon’. Dat moet dan etnische minderheid worden. Of ‘Marokkaan’ moet worden beschreven als ‘een persoon met een niet-Westerse achtergrond’. Ik vind dat als journalist irritant omdat het een muur van mist oproept – over wie hebben we het echt? En als tekstschrijver vind ik het vervelend omdat zulke omschrijvingen veel meer woorden kosten en het zinnen een beetje ophoudt.

Misbruikt door de buurman

Maar afgelopen week zou ik Kim van Laar aankondigen op een congres over de zorg voor getraumatiseerde kinderen. Vooraf dacht ik na over hoe ik haar voor de deelnemers zou beschrijven. Kim is ervaringsdeskundige. Haar moeder is licht verstandelijk beperkt en heeft een Borderline persoonlijkheidsstoornis. Kim zorgde al jong voor haar gehandicapte zusje (en haar jongere broertje). Toen haar ouders scheidden, werd ze op dertienjarige leeftijd anderhalf jaar bijna dagelijks misbruikt door haar buurman, die ver in de vijftig was.

Onderneming

Voorafgaand aan het congres sprak ik haar. Enthousiast vertelde ze over haar stichting, die ze zelf heeft opgericht, en de plannen die ze daarmee heeft. In nog geen twee jaar tijd bouwde ze Stop Kindermishandeling – project Team Kim op. Met een tiental vrijwilligers en zzp’ers geeft ze trainingen aan professionals en soms ook aan kinderen over kindermishandeling, in heel Nederland. Daar verdient ze haar brood mee.

Meer dan slachtoffer

Tsja, dan kun je zo iemand wel aankondigen als ervaringsdeskundige kindermishandeling, maar daarmee doe je haar te kort, vind ik. Kim is niet dat slachtoffer. Niet alléén, in ieder geval. Ze is zoveel meer. En dat bleek ook, op het congres. Het publiek hing drie kwartier aan haar lippen, terwijl ze over haar ervaringen vertelde. Tot twee maal toe kreeg ze een daverend applaus. Dan heb je het als ondernemer goed gedaan.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.