De vorige keer schreef Ike over haar vakantie met haar dementerende oma >>

Herkenbaar? Om me heen zie ik steeds meer mensen die door een soortgelijk proces gaan. Alles lijkt onder controle en dan opeens bevind je je in een situatie met de grootste paniek en doodsangsten. Je weet niet wat je overkomt. Je bent bijvoorbeeld boodschappen aan het doen en ineens word je overmand door blinde paniek. Je zit in de auto en ineens komt de gedachte in je op dat je de controle verliest. Je zit in de bus, de tram of de metro en ineens komen de muren op je af en wil je er zo snel mogelijk uit.

Prestatiedrang

Het is een hedendaags fenomeen geworden, gevoed door de prestatiedrang van onze eigen generatie. In 2013 constateerde het SKB al dat jongeren van deze generatie psychisch vermoeid worden door factoren buiten het werk. We leven in een ‘mooie mensen cultuur’ waarbij iedereen zich meer dan ooit in de privésfeer met elkaar vergelijkt en blijkbaar werkt dat niet geheel bevorderend voor onze gemoedstoestand.

‘Het zal wel aan mij liggen’

Ik heb acht jaar lang meerdere paniekmomenten per dag ervaren. Ik dacht dat ik een angstig persoon was. Ik dacht dat ik die angst was. Ik dacht dat ik gek was en eerdaags wel zou worden opgenomen. Ik zal voor altijd zo zijn, dacht ik. Spijtig, maar het is niet anders. Niemand anders lijkt hier last van te hebben, dus het zal wel aan mij liggen.

Onder controle

Maar dat het de angst was, die een spelletje aan het spelen was in mijn hoofd, en dat ik helemaal niet gek was, dat wist ik niet. Wist ik veel dat het leven helemaal niet zo lastig hoefde te zijn. Dat je die angst ook onder controle kunt houden. Hoe je dat doet? Door de angst ‘simpelweg’ te accepteren. Wanneer de angst opkomt, probeer je deze angst, die invloed probeert te hebben op jouw gemoedstoestand, te observeren en te accepteren.

Stapje terug doen

Zie het als een spel. Je staat in de bus en je voelt de angst opkomen. Je denkt wederom dat je de controle over jezelf verliest. Paniek! Dit is het moment om een stapje terug te doen. Bekijk de paniek vanaf een afstand. Wat voel je? Welke gedachten komen er in je op? Observeer deze en accepteer ze. Probeer ze niet weg te drukken, probeer er niet van weg te rennen. Kijk de leeuw in de ogen. Jij leidt het spel.

Blijven herhalen

Elk moment dat de angst opkomt, zal je aangrijpen om de angst te observeren en te accepteren. Elk moment van angst is hierdoor een mogelijkheid geworden om te leren hoe jij de angst leidt in plaats van de angst jou. Dit zal je misschien wel honderd keer moeten herhalen. Je hebt daarom juist deze eerst zo negatieve momenten nodig om te kunnen leren en eraan te werken.

Beoordeel jezelf niet

Uiteindelijk merk je dat het steeds minder wordt. Soms gaat ook weer even helemaal kut.  Word vooral niet boos op jezelf als het weer even minder gaat. Observeer wat je voelt en accepteer het, beoordeel jezelf niet. Misschien gaat de angst wel nooit helemaal weg. In ieder geval leer je er steeds beter mee omgaan.

Bespreekbaar maken

We hebben een cultuur geschapen waar iedereen perfect moet en probeert te zijn. Dit geeft prestatiedruk en dit uit zich in paniek op momenten dat je het niet verwacht. Leren omgaan met angst hebben we blijkbaar nodig door de cultuur die wij zelf hebben geschapen. Laten we deze cultuur doorbreken door onder andere onderwerpen zoals angst bespreekbaar te maken. We hoeven allemaal niet perfect te zijn en het is oké om af en toe een stapje terug te doen.