O ja, we geven aandacht aan de mantelzorger, maar die wordt ook al gezien als een mens met een probleem, want die is overbelast. Het pleeggezin bestaat uit meer personen. Jawel, maar dat gezin heeft hopelijk toch vrienden, familie, buren, collega’s?
Positieve ervaring met het netwerk
Die tante die (zomer en 30 graden Celsius) aan de kinderen van wie hun moeder zojuist overleed vraagt wat ze willen eten. ‘Boerenkool!’ Ze antwoordt: ‘Krijg jij boerenkool’. Die vriend die binnenkomt en zegt: ‘Ik weet niet wat ik zeggen moet.’ Die goede bekende die maanden later bij school durft te vragen: ‘Jullie waren na het overlijden van Daniëlle zo sterk, heb je dat vast kunnen houden?’ Die vrienden die een jongere met een depressie een figuurlijke schop onder de kont geven. Hem meenemen om uit te gaan ook al heeft hij geen rooie cent. Vrienden of familie die er voor iemand zijn als hij het weer eens helemaal niet ziet zitten, er voor hem zijn tot in de vroege uurtjes ook al moeten ze de volgende dag weer werken.
Bord vol
Wanneer ik rouwbegeleiders/therapeuten vraag of ze het sociaal netwerk inschakelen, wordt er altijd bevestigend geantwoord. Vervolgens vraag ik hoe ze dat doen en dan is het antwoord: indirect.
Hebben jullie het plaatje? Je hebt als mens in rouw je bord vol liggen. Jouw sociaal netwerk weet zich niet zo goed raad met de situatie. Nu wordt jou geleerd om te gaan met een sociaal netwerk dat niet of slecht functioneert. Sterker nog, jij moet het sociaal netwerk leren om te gaan met de mens in rouw, jezelf dus. En je hebt je bord al vol liggen. Hoe eerlijk is dat?
Ontlastend
Ik durf de stelling aan dat een cliënt die een goed functionerend sociaal netwerk heeft, minder professionele hulp nodig heeft. Als het om rouwen gaat, durf ik het nog sterker te zeggen: wanneer de mens in rouw een goed functionerend sociaal netwerk heeft, kan hij/zij zonder professionele hulp. Jouw werk als professional wordt ontlast als familie, vrienden, buren, leerkrachten, klasgenoten, collega’s steun bieden en er voor deze mens en zijn directe omgeving zijn. Dus waarom ze niet inschakelen? Het kost nu veel tijd en geld, maar levert later veel op. Namelijk: kortere of minder begeleiding/hulp/zorg.
Eigen regie
We hebben de mond vol over eigen regie. Het sociaal netwerk is eerste prioriteit als het gaat om de cliënt zijn eigen regie terug te geven. Wij zijn als professional een vreemde eend in hun bijt. Meestal loop je maar tijdelijk je cliënt op. In de zorg ligt dit anders, maar besef ook hier dat jij een buitenstaander bent, hoe vertrouwd je inmiddels ook voor cliënten bent. Je bent geen familie, geen vriend, geen buur, maar de professional. Help je clienten om het zoveel mogelijk met de, vertrouwde, mensen uit hun eigen omgeving om te gaan tijdens periodes van verlies en rouw.
Hoe dan?
Hoe doen jullie dat? Werken jullie ook met het sociaal netwerk? Hoe dan? Doe je dat indirect? Of heb je een manier gevonden om het netwerk bij je cliënt te betrekken? Ik ben nieuwsgierig hoe jullie het sociaal netwerk inschakelen. Reageer op deze blog en/of stuur me een mail.
