Vorige keer blogde Marcel over een gesprek tussen Mayim en haar arts >>

Mayim heeft ultra-spastische en kromme handjes en amper reikwijdte met haar armen. Dat voorspelt niet veel goeds bij zo een gigantisch verkiezingsformulier waarop wel 28 partijen staan. Een meter breed, zeggen ze al. Ook haar elektrische rolstoel is niet erg wendbaar, past waarschijnlijk niet in een stemhokje, maar kan gelukkig wel tot 1,50 meter omhoog zodat ze bij het plankje en rode potlood kan komen (hoopt ze).

Drempels

Ondanks deze drempels gaat ze toch op stem-avontuur. Zo is ze. Tenslotte heeft ze als kleuter uren plaatjes moeten inkleuren op de Mytylschool, dus ze is stem-expert. En rood is ook nog haar favoriete kleur.

Kamergotchi

Ze twijfelt tussen de Partij voor de Dieren en die partij met die leuke jongen, Jesse heet hij. Een leuke naam, ze heeft een week lang Jesse als Kamergotchi moeten verzorgen, uiteindelijk ging hij dood. Daarna heeft ze het spelletje gedeletet van haar telefoon.

Stemmen met hulp

Mag je eigenlijk stemmen met hulp van iemand in het stemhokje? Dat was nog een hele uitzoekerij. De ene website zegt van niet, want er hoort stemgeheim te zijn. De andere website zegt dat jouw begeleider of iemand van het stembureau de spulletjes voor je mag klaarleggen en aanreiken. Een derde website zegt dat je het beste je ouders of begeleider kan machtigen. Een vierde website zegt dat in je paspoort een aantekening moet staan dat je moeilijk schrijft (of ziet of hoort) voordat een begeleider je mag helpen. Tja.

Toegankelijk

Machtigen vindt ze onzin. Ze wil zelf stemmen, ze is tenslotte achttien. Mayim weet ook goed waar ze niet op gaat stemmen. Met haar broer Machiel heeft ze vaak discussies en die gaat ook. Ze gaan samen. En gaan de drempels slechten. Hopelijk is het stembureau in basisschool de Polygoon om de hoek voor haar toegankelijk. We zullen het zien. Verslag en foto volgt in een volgend blog.