In de vorige gastblog vroeg Britta Lassen zich af hoe open professionals zijn in de ontmoeting >>
Professionals in de Nederlandse sportwereld wijzen op een scala aan mogelijke belemmeringen zoals vervoer, een gebrek aan deskundig kader bij sportorganisaties en te weinig passend sportaanbod. Recent wetenschappelijk- en praktijkonderzoek wijst uit dat vooral persoonlijke factoren zoals de lichamelijke beperkingen of het niet mee kunnen komen met andere sporters als belemmering worden ervaren. Daarnaast worden mensen met een beperking gek genoeg weinig gestimuleerd om te sporten: van de niet-sporters met een beperking wordt 89 procent niet gestimuleerd. De sociale omgeving van de persoon is echter juist een belangrijke motiverende voorwaarde om te gaan sporten.
Verbeterde (sport)aanpak
Nu bekend is wat de belangrijkste belemmerende en bevorderende factoren zijn, is het tijd voor een verbeterde gezamenlijke aanpak van deze factoren. Nederland heeft een aantrekkelijk sportlandschap met een breed aanbod aan sport- en beweegmogelijkheden om van te genieten, ook voor mensen met een beperking. De tevredenheid van de sporter of, anders gezegd het sportplezier, moet centraal staan. Voordat de sporter dit sportplezier ook ervaart, moet hij vaak eerst de spreekwoordelijke drempel over om in beweging te komen. Hierbij kunnen familieleden en vrienden, maar ook medici en sociaal professionals een doorslaggevende rol spelen door iemand letterlijk bij de hand te pakken en mee te nemen naar sport- en beweegactiviteiten.
Ik neem je mee
Is het echt zo eenvoudig? Jazeker. Bedenk maar waarom je zelf bent begonnen met sporten en wat daarvoor nodig was. Dit is voor iemand met een beperking net zo, hij heeft dat kleine duwtje in de rug nodig om de drempel over te stappen. Onder het motto ‘Ik neem je mee’ wordt iedereen aangemoedigd om een ander met een beperking mee te nemen en samen te sporten met plezier. Het project Samen voor Goud, waar niet actieve mensen werden gekoppeld aan een Paralympiër of student, is een goed voorbeeld: negen van de tien deelnemers met een beperking is nu actief aan het sporten.
De rol van de professional
Wat betekent dit voor alle medewerkers van gemeenten, regionale samenwerkingsverbanden, provinciale sportorganisaties, sportbonden, sportloketten in revalidatie en zorginstellingen en alle anderen? Als we iemand meenemen is het van belang dat we weten waar naartoe en dat er passend aanbod is. Inmiddels is het aantal professionals dat zich bezighoudt met sporten voor mensen met een beperking aanzienlijk gestegen. Kennen zij elkaar en weten ze elkaar te vinden? Weten zij wie welke rol heeft om een goede match tussen vraag en aanbod te realiseren? Onderlinge afstemming is nodig.
Regiocoach als spil
Daarnaast is de directe lokale omgeving waarin de (potentiële) sporter zich bevindt van cruciaal belang om de match te maken met passend aanbod, zodat hij voor langere periode met plezier kan sporten. De sporter kan bijvoorbeeld contact opnemen met de regiocoach, die inzicht heeft in alle mogelijkheden in de buurt. De regiocoach is de spil tussen de sportvraag en het sportaanbod. De lokale sport- en beweegaanbieders bieden verschillende sporten aan die toegankelijk zijn voor mensen met een beperking. De regiocoach heeft idealiter vanuit zijn lokale rol de juiste afstemming met eerder genoemde organisaties in het werkveld om individueel maatwerk te kunnen leveren en daarbij vooral niet te vergeten om de sociale omgeving als familieleden, vrienden, artsen en fysiotherapeuten van de niet-sporter actief te betrekken.
Wie neem jij mee?
Als professionals elkaar weten te vinden en daarbij in het oog houden hoe belangrijk het is om gebruik te maken van de omgeving van de niet-sporter als motiverende factor, kunnen we het gezamenlijk waarmaken dat iedereen die wil sporten en bewegen dat ook daadwerkelijk gaat doen. Het liefst zo dicht mogelijk bij huis, met maximale tevredenheid en daardoor een hoog sportplezier.
Sam de Vor is werkzaam bij NOC*NSF als adviseur.
Lilian van den Berg werkt bij Kenniscentrum Sport als adviseur.
