De vorige keer blogde Anneke waarom sociaal werkers willen doen wat hun hart ze ingeeft >>

In een verkennend gesprek met een MT van een welzijnsorganisatie verzuchtte de bestuurder: ‘We vergaderen ook veel te veel’. Bingo!

Gedoemd te mislukken

Wanneer een innovatief idee op de agenda staat van een vergadering is het eigenlijk al gedoemd te mislukken. Omdat:

• we net zolang praten totdat het rond is wat bij een innovatie helemaal niet kan,
• er altijd iemand de advocaat van de duivel gaat spelen en alle energie wegvloeit naar de gevaren en risico’s,
• er altijd te weinig vergadertijd is waardoor het onderwerp opschuift terwijl een steengoed idee niet kan wachten.

Gebaande paden

Innovatie verloopt niet langs gebaande paden. Dat is juist het kenmerk van innovatie: je gaat iets doen wat je nog nooit eerder hebt gedaan. Je zoekt nieuwe wegen, nieuwe vormen van overleg en reflecteren. In een vergadercultuur, let maar eens op, speelt iedere speler keer op keer hetzelfde aloude spel. Soms kun je gewoon uittekenen wat er gaat gebeuren. Boeiend, maar niet helpend als het gaat om innovatie en ondernemerschap.

Experimenteren

Innovatie gedijt het beste bij een cultuur waarin je mag experimenteren, proberen en reflecteren. Waar je ‘op je bek’ mag gaan. Omdat er altijd weer iemand is die je opraapt. Waar het juist moedig is om te durven falen. Natuurlijk heb je elkaar nodig. En wil je overleggen. Maar er zijn zoveel andere manieren om te overleggen. Hier zijn wat ideetjes:

• ga samen wandelen,
• start een whatsapp groep,
• doe een koffierondje,
• drink een borrel,
• creëer een workspace op slack.com.

Uit de vergadercultuur

Natuurlijk is het spannend om uit de vergadercultuur te stappen. Maar als je echt wilt innoveren dan ga je dat gewoon vandaag doen. Er kan je niks gebeuren. Het kan alleen maar beter worden.

Ik ben benieuwd naar jouw mening. Herken je het probleem van de vergadercultuur? Doe jij het anders?